🔷🔷🔷🔷🔷 آیا از خود پرسیده ایم ؟؟ 💐حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) گاه مشتاقانه از زمان ظهور آخرین حجّت خدا صحبت می‌کند و به حال کسانی که آن زمان را درک می‌کنند، رشک می‌برد و می‌فرماید:   طوبی لمن أدرک ذلک الزّمان. ❤️خوشا به حال کسی که آن زمان را دریابد. گاه نیز عاشقانه آرزوی درک زمان آن حضرت را می‌کند و می‌فرماید: و لو أدرکته لخدمته أیّام حیاتی.  ❤️اگر زمان [ظهور] او را درک می‌کردم همۀ عمرم را در خدمتش می‌گذراندم.  و گاه با مشاهدۀ شرایط غیبت آن حضرت از خود بی‌خود شده و سیل اشک از دیدگان جاری می‌سازد:  💐«سُدَیر صیرفی» می‌گوید: به همراه «مفضّل»، «ابوبصیر» و «ابان» خدمت امام صادق(عليه السلام) رسیدیم  و دیدیم که آن حضرت بر روی خاک‌ها نشسته جامه‌ای خیبری، بی‌یقه و آستین کوتاه بر تن کرده  و همانند مادر فرزند مرده در حال گریه و زاری است.  سراسر وجود او را حزن و اندوه فرا گرفته بود؛  آثار غم و اندوه در صورتش ظاهر گشته بود؛ رنگ چهرة او به کلّی دگرگون شده بود،  سیل اشک از دل پر خون و قلب پر التهاب او برخاسته بود و بر گونه‌هایش فرو می‌ریخت  ❤️و در این حال این گونه زمزمه می‌کرد: سیّدی غیبتک نفت رقادی و ضیّقت علیّ مهادی، و ابتزّت منّی راحة فؤادی... ای آقا و سرور من! غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده،  عرصه را بر من تنگ نموده و آسایش و آرامش را از قلبم گرفته است. سدیر می‌گوید: 💐هنگامی که امام صادق(عليه‌السّلام ّ) را این چنین پریشان دیدیم، دل‌هایمان آتش گرفت  و هوش از سرمان پرید که چه مصیبت جانکاهی برای حجّت خدا روی داده و چه فاجعة اسفباری بر او وارد شده است. عرض کردیم: 💐ای فرزند بهترین خلایق! چه حادثه‌ای بر شما روی آورده که این چنین سیل اشک از دیدگانتان فرو می‌ریزد  و اشک چون باران بهاری بر چهره‌تان سرازیر می‌شود؟  چه فاجعه‌ای شما را این چنین بر سوک نشانده است؟ 🔷امام صادق(عليه السلام ّ) چون بید لرزید و نفس‌های مبارکش به شماره افتاد،  آنگاه آهی عمیق به پهنای قفسۀ سینه از اعماق دل برکشید و به ما روی کرد و فرمود: 💐صبح امروز کتاب «جَفر» را نگاه می‌کردم  و آن کتابی است که همۀ مسائل مربوط به مرگ و میرها، بلاها و حوادث را تا پایان جهان در بر دارد.  این کتاب را خداوند به پیامبر خویش و پیشوایان معصوم از تبار او اختصاص داده است.  در این کتاب، تولد، غیبت، درازی غیبت و دیرزیستی قائم ما و گرفتاری باورداران در آن زمان،  راه یافتن شکّ و تردید در دل مردم در اثر طول غیبت  و مرتد شدن غالب مردم از آیین مقدّس اسلام را خواندم  💐و دیدم که چگونه رشتة ولایت را که خداوند در گردن هر انسانی قرار داده است، می‌گسلند و از زمرۀ اسلام بیرون می‌روند،  دلم به حال مردم آن زمان سوخت  و امواج غم و اندوه بر پیکرم فرو ریخت.  🔷🔷🔷🔷 دعای شریف ندبه که از امام صادق(عليه السّلام) نقل شده است،  شاهد دیگری بر سوز و گداز آن حضرت در غیبت و فراق قائم آل محمد(عجل‌الله‌فرجه) و منجی موعود جهان اسلام است. 🔷در پایان جا دارد از خود بپرسیم  🛑آیا ذرّه‌ای از آن سوز و گداز و اندوه فراق که در قلب‌های همة معصومان به ویژه امام صادق(عليه السلام) بوده است  تا آنجا که خواب و آرامش را از آنها می‌ربوده و زندگی را بر آنها دشوار می‌ساخته است، در دل ما وجود دارد؟  🛑آیا هیچ شده است که در خلوت خود بر فتنه‌ها، مصیبت‌ها، انحراف‌ها و... که در زمان غیبت گریبان‌گیر اهل ایمان می‌شود، گریه کنیم؟  🛑آیا تاکنون اتفاق افتاده است که با همة وجود سنگینی مصیبت غیبت را درک کنیم  و در نبود امام زمانمان از ته دل ناله سر دهیم؛ ناله ی مادری که عزیز خود را از دست داده است؟ ▫️یک صلوات به نیت تعجیل در فرج امام زمان(ﷺ) قرائت بفرمایید🌱 🔻اللّهـم العــن الجبــت و الطاغــوت🔻 🚩بحقّ الزینب اللهــم‌عجّـل‌لولیـّك المنتقم الفـرج    𝐣𝐨𝐢𝐧☞︎︎︎@FarajeMontaghem😓