◾️روش‌های مبارزه با استکبار در سیره معصومین علیهم‌السلام (قسمت اول) ▫️ تقیه در فرهنگ سیاسی شیعه، برف اومده ترک مخاصمه و تعطیل کردن مبارزه و مقاومت در برابر ستمگران نیست؛ بلکه به مفهوم تغییر مبارزه از حالت ظاهری و آشکار به صورت پنهان است تا بهانه به دست دشمنان نیفتد. پیشوایان معصوم برای حفظ مصالح عالی مکتب تشیع، از این روش معقول استفاده و دیگران را هم به پیروی از آن سفارش می‌کردند. 🔚 امیر مؤمنان علی(ع) در روایتی تقیه را از برترین کارهای مومن دانسته‌اند که در پرتو آن، خود و برادران دینی‌اش را از گزند مجرمان حفظ می‌کند. از این‌رو تقیه به مفهوم ناتوانی و تسلیم و عقب‌نشینی نیست بلکه نوعی رازداری سیاسی _ عقیدتی و وسیله‌ای دفاعی برای ذخیره سازی نیروها و تغییر شکل مبارزه است؛ چنان که امام صادق(ع) آن را «سپر و نگهدار مؤمن» دانسته‌اند. از تشبیه تقیه به سپر در این روایت، نقش آن در جایگاه جهاد و مبارزه برجسته می‌شود؛ زیرا سپر وسیله‌ای دفاعی است که در میدان جهاد مبارزه و تقویت مصومیت رزمنده در برابر دشمن به‌کار می‌رود نه در حالت صلح و نبود مبارزه. ✍زهرا ملک‌زاده 🆔 @farhang_puya