❇️ تفسیر❇️ اما بنى اسرائیل در برابر این پیشنهاد موسى ـ همان طور که روش افراد ضعیف، ترسو و بى اطلاع است که مایلند همه پیروزى ها در سایه تصادف ها و یا معجزات براى آنها فراهم شود و به اصطلاح لقمه را بگیرند و در دهانشان بگذارند ـ به او گفتند: اى موسى! تو که مى دانى در این سرزمین جمعیتى جبّار و زورمند زندگى مى کنند و ما هرگز در آن گام نخواهیم گذاشت تا آنها این سرزمین را تخلیه کرده و بیرون روند، هنگامى که آنها خارج شوند ما فرمان تو را اطاعت خواهیم کرد و گام در این سرزمین مقدس خواهیم گذاشت (قالُوا یا مُوسى إِنَّ فیها قَوْماً جَبّارینَ وَ إِنّا لَنْ نَدْخُلَها حَتّى یَخْرُجُوا مِنْها فَإِنْ یَخْرُجُوا مِنْها فَإِنّا داخِلُونَ) این پاسخ بنى اسرائیل به خوبى نشان مى دهد استعمار فرعونى در طول سالیان دراز چه اثر شومى روى نسل آنها گذارده بود، و کلمه لَنْ که معمولاً به معنى نفى ابد است، نشان دهنده وحشت عمیق این جمعیت از دست زدن به مبارزه براى آزاد کردن و پاک ساختن سرزمین مقدس است. ولى مقرّر این بود که: بنى اسرائیل سرزمین مقدس را با فداکارى، تلاش و کوشش و جهاد به دست آورند و اگر فرضاً بر خلاف سنت الهى با یک معجزه تمام دشمنان بدون هیچ گونه اقدامى محو و نابود مى شدند و بنى اسرائیل بدون رنج و زحمت وارث این منطقه آباد و وسیع مى شدند، تازه از اداره کردن آن عاجز مى ماندند و علاقه اى به حفظ چیزى که براى آن زحمتى نکشیده بودند، نشان نمى دادند، و آمادگى و شایستگى چنان کارى را نداشتند. ضمناً منظور از قوم جبّار در این آیه ـ آن گونه که از تواریخ استفاده مى شود ـ جمعیت عمالقه بوده اند که اندام هاى درشت و بلند داشتند. گاهى درباره طول قد آنها مبالغه ها شده و افسانه ها ساخته اند و مطالب مضحکى که با هیچ دلیل علمى همراه نیست، پیرامون آنها ـ مخصوصاً پیرامون عوج در تواریخ ساختگى و آمیخته به خرافات ـ دیده مى شود. چنین به نظر مى رسد که این گونه افسانه ها که به پاره اى از کتب اسلامى نیز راه یافته از ساخته هاى بنى اسرائیل است که معمولاً از آنها به عنوان اسرائیلیات نام مى برند. «تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۲ سوره مائده » @Farhangesadid