📚 برشی از کتاب : حضرت روبرای خودمون میخواهیم نه خودمون رو برای حضرت. امام رو خرج خودمون میکنیم نه خودمون رو خرج امام. به جای این که از خودمون برای امام مایه بگذاریم پیوسته از حضرت مایه میگذاریم برای پیشبرد کار خودمون. هرجا کم بیاریم از امام هزینه می‌کنیم انگار که نعوذ بالله شأن امام ماله کشیدن بر خرابکاری‌های ماست. اصلاً جایگاه فرمانده و سرباز در ذهن و دلمون عوض شده. فکر می‌کنیم امام موظفه از ما اطاعت کنه و ما رو به خواسته هامون برسونه ولی خودمون رو موظف به اطاعت از امام نمیبینیم 🤍