#تفسیر_اهل_بیت_علیهم_السلام البقره الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ سَلیم‌بْن قِیس قَالَ قُلْتُ لِأَبِی ذَرٍّ حَدِّثْنِی رَحِمَکَ اللَّهُ بِأَعْجَبَ مَا سَمِعْتَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَقُولُهُ فِی عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ ... عَلِیٌّ (علیه السلام) دَیَّانُ هَذِهِ الْأُمَّهًِْ وَ الشَّاهِدُ عَلَیْهَا وَ الْمُتَوَلِّی لِحِسَابِهَا وَ هُوَ صَاحِبُ السَّنَامِ الْأَعْظَمِ وَ طَرِیقُ الْحَقِّ الْأَبْهَجِ وَ السَّبِیلُ وَ صِرَاطُ اللَّهِ الْمُسْتَقِیمُ بِهِ یُهْتَدَی بَعْدِی مِنَ الضَّلَالَهًِْ وَ یُبْصَرُ بِهِ مِنَ الْعَمَی بِهِ یَنْجُو النَّاجُونَ وَ یُجَارُ مِنَ الْمَوْتِ وَ یُؤْمَنُ مِنَ الْخَوْفِ وَ یُمْحَی بِهِ السَّیِّئَاتُ وَ یُدْفَعُ الضَّیْمُ وَ یُنْزَلُ الرَّحْمَهًُْ وَ هُوَ عَیْنُ اللَّهِ النَّاظِرَهًُْ وَ أُذُنُهُ السَّامِعَهًُْ وَ لِسَانُهُ النَّاطِقُ فِی خَلْقِهِ وَ یَدُهُ الْمَبْسُوطَهًُْ عَلَی عِبَادِهِ بِالرَّحْمَهًِْ وَ وَجْهُهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ جَنْبُهُ الظَّاهِرُ الْیَمِینُ وَ حَبْلُهُ الْقَوِیُّ الْمَتِینُ وَ عُرْوَتُهُ الْوُثْقَی الَّتِی لَا انْفِصامَ لَها وَ بَابُهُ الَّذِی یُؤْتَی مِنْهُ. پیامبر (صلی الله علیه و آله) سلیم‌بن‌قیس گوید: به ابوذر گفتم: «عجیب‌ترین سخنی را که از پیامبر (صلی الله علیه و آله) درباره‌ی علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) شنیده‌ای برایم بازگو کن که خداوند تو را مشمول رحمتش گرداند». او گفت: شنیدم رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرمود: «... علی (علیه السلام) حاکم این امّت، ناظر و گواه برایشان و مسئول حساب‌هایشان است و او دارای بالاترین شوکت و عظمت است. او راه روشن حق و جاده و مسیر مستقیم خداوند است؛ پس از من به‌وسیله‌ی او، هدایت از گمراهی و دیدن از نابینایی مشخّص می‌شود و به‌وسیله‌ی او نجات‌یافتگان، نجات یافته و از مرگ و ترس در امان می‌باشند و گناهانشان به‌وجود او پاک می‌گردد و ظلم و ستم به‌وسیله‌ی او از بین رفته و رحمت نازل می‌شود. علی (علیه السلام) چشم بینا، گوش شنوا و زبان گویای خداوند در بین بندگانش است. علی (علیه السلام) دستانِ به رحمت گشوده‌شده‌ی پروردگار، نسبت به مخلوقاتش. صورت او در آسمان‌ها و زمین، جنب‌الله، آشکار و پربرکت الهی، حبل‌المتین و عروهًْ‌الوثقای خداوند است که هرگز گسسته نخواهدشد و او درگاه [رسیدن به خداست] که از آن به‌سوی خدا رفته می‌شود». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۰۸ بحارالأنوار، ج۴۰، ص۹۵ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج یا_صاحب_الزمان_ادرکنی لبیک_یا_خامنه_ای فریاد_قهرمان/🇮🇷 "@faryade_ghahraman