📖 تا خوب ها خوب تر نشوند، بدها خوب نمي شوند « ۱ » 🔸خوب تر شدن خوب ها نسبت به خوب شدن ديگران براي ما در اولويت قرار دارد؛ چرا که از طرفي رشد خوب ها، مهم ترين عامل براي جذب ديگران است و از طرف ديگر رشد نکردن آن ها، مهم ترين مانع براي جذب ديگران به شمار مي رود. مي توان اين سخن را با نماز که بر اساس روايات از شاخص ها و نتايج مهم خوب بودن است به راحتي توضيح داد. 🔹اگر نماز را به عنوان يک شاخص در نظر بگيريم بايد بگوييم امروزه نماز نخواندن هر بي نمازي که در عالم وجود دارد، تقصير نمازخوان هاست؛ مگر آن عده معدودي که خداوند بر قلب هايشان مهر قساوت و سياهي زده است. 🔸دليل اين که بي نمازها نماز نمي خوانند، اين است که به ما نمازخوان ها نگاه مي کنند. آن آقا يا خانمي که نماز نمي خواند، نگاه مي کند ببيند اين کسي که نماز مي خواند، نمازش چه تاثيري در او داشته و چه فايده اي از نمازش برده است؟ چه حظّي از نمازش برده؟ آيا صورتش از مناجات با خدا گل انداخته که هر کسي ديد، بفهمد او چه لذتي از نماز برده تا خودش هم نمازخوان شود؟ آيا اخلاق و رفتارش عوض شده است؟ نماز کجاي وجودش را آباد کرده تا بقيه هم جذب نماز شوند؟ 🔹تازه کسي که نماز نمي خواند، از اينکه وقت خودش را براي نماز تلف نکرده خوشحال هم هست و براي ما که نماز مي خوانيم تاسف مي خورد و مي گويد: «نگاه کن، چقدر خودش را گرفتار کرده! اين هم جزء نمازخوان هاست!». در حالي که بايد برعکس باشد. بايد وقتي ما را مي بيند تاسف خورده و بگويد: «ببين چه لذتي از نماز خواندن مي برد، ببين بعد از نماز چقدر خوش اخلاق مي شود، چقدر با روحيه و با نشاط مي شود.» تک تک رفقايش را نگاه کند و ببيند آن هايي که نماز مي خوانند چقدر از بقيه خوش اخلاق تر، سرحال تر و بانشاط ترند. ✂️ : پرورش نخبگان معنوي در مساجد؛ ص ۲۱ 👤 استاد عليرضا پناهيان 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan