⭕️بررسى چند عامل جوّى: ⭕️1 ـ 4 ـ آغاز تاريك روشن هوا انجام حركات نظامى به دور از چشم دشمن ، موضوع بسيار با اهمّيّتى است . تاريكى شب ، از عـوامـلى است كه اين موضوع را تحقق مى بخشد. اما در تاريكى شب ، ديد بسيار كم است و حركت به كندى انجام مى پذيرد. از اين رو با توجه به اين كه خورشيد به تدريج منطقه را روشن مـى نـمـايـد مـدت زمـانـى كـه هـوا اصـطـلاحـاً گـرگ و مـيـش مـى شـود، بـهترين وقت جهت حركت و نـقـل و انـتقالات و پاتك و حمله است . زيرا در اين موقع ، منطقه فقط به اندازه ديدن اطراف خود روشـن مـى شود و در نتيجه ديد دشمن روى نيروهاى خودى بسيار ضعيف است . اين فاصله زمانى را در اصـطلاح نظامى آغاز تاريك روشن مى گويند. البته اين مساءله در موقع غروب خورشيد نـيـز مـوجـود اسـت كـه بـا مـشـخـص بـودن زمـان آن مـى تـوان بـهـره بـردارى لازم را بـه عمل آورد. ⭕️2 ـ 4 ـ مهتاب امـروزه ، عـلاوه بـر مـشـخـص كـردن زمـان روشـنـايـى و تـاريـكـى ـ كـه عـامـل اصـلى آن خـورشـيـد اسـت ـ بـه عـلّت نـبـرد در شـب و داشـتـن وسايل ديده بانى در شب ، بايد زمان طلوع و غروب ماه و مقدار روشنايى مهتاب نيز براى نبرد مـشـخـص گـردد؛ زيـرا ايـن عامل نيز به طور چشمگير در مقدار ديد و اختفاء تاءثير دارد. شب به دليـل نـبـودن يـا ضـعـيـف بـودن نـور، پـوشـش مـنـاسـبـى اسـت بـراى تـحـركـات و نـقـل و انتقال نيروها و ابزار جنگى . از اين رو فرماندهان ترجيح مى دهند بيشترين استفاده را از تـاريـكـى شـب بـبـرنـد و تـحـركـات و نـقـل و انـتـقـال هـا را در شـب انـجـام دهـنـد ⭕️3 ـ 4 ـ جهت خورشيد علاوه بر روشنايى و تاريكى ، بايد جهت تابش خورشيد نيز مورد بررسى قرار گيرد؛ زيرا هـمـان گـونـه كـه مـه ، بـاران ، ابـر و تاريكى ، ديد را محدود مى كند، تابش خورشيد نيز در مواردى ديد را محدود مى كند، مانند آن جا كه خورشيد عمود بر چشم بتابد. ⭕️4 ـ 4 ـ درجه حرارت رسول خدا(ص )معمولاً در نبردهايش سعى مى كرد كه اثرات درجه حرارت را بر روى نيروهايش به حداقل برساند. در گرماى شديد به نيروهايش دستور استراحت و در خنكى هوا، فرمان حركت مـى داد. ⭕️5 ـ 4 ـ فشار جوّ در زمـيـنـه تـاءثـيـر فـشار جوّى مى توان به آيه 125 سوره انعام استناد كرد. آن جا كه قرآن مساءله هدايت و ضلالت انسان ها را مطرح مى نمايد. در مورد ضالّين و گمراهان مى فرمايد: (وَ مَنْ يُرِدْ اَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَاَنَّما يَصَّعَدُ فِى السَّماءِ) و كسى را كه خواهد گمراه نمايد، دل او را نسبت به پذيرش ايمان تنگ و سخت گرداند. آن چنان كه گويى مى خواهد به آسمان بالا رود. هر چه از سطح زمين دور شده ، به قله هاى كوه ها و ارتفاعات نزديك تر شويم ، هوا رقيق تر و در نتيجه فشار و اكسيژن آن كمتر مى شود. از اين رو يكى از مشكلاتِ صعود به قله ، كمبود هوا اسـت . شـايد آيه قرآن كه بالا رفتن انسان به طرف آسمانها را موجب تنگ شدن سينه مى داند، به اين نكته نيز معطوف باشد. بـه طـور كـلّى عـامـلِ (فـشـار جـوّ) هنگامى مورد بررسى و تاءكيد قرار مى گيرد كه قرار است نـيـروهـا در مـنطقه اى حركت كنند كه از سطح معمولى زمين بسيار مرتفع تر است (مانند حركت در مـنـاطـق كوهستان و هوابُرد و ارتفاع چتربازان و...) و يا از سطح زمين بسيار گودتر است (مانند حركت در قعر درّه ها و...) 🇮🇷کانال تخصصی، آموزش نظامی @amozesh_nezami313 https://eitaa.com/joinchat/3630235654C6644f6d74e