. ۱. وقتی شرایط بحرانی نیست! گاهی بچه‌ام میخواد بپره وسط خیابون اونجا دیگه نمی‌تونم بشینم باهاش همدلی کنم، باید به سرعت بغلش کنم و از موقعیت دورش کنم، مهم اینه که دعواش نکنم دادو بیداد نکنم و یادم بیاد که این اقتضای سنشه! ۲. وقتی این مدل رفتار کردن رو انقدر تکرار کنم تا تبدیل به سبک فرزندپروری من بشه، نه فقط یکی دوبار انجامش بدم و بعد دوباره روش دعوا کردن و داد زدن رو پیش بگیرم! ۳. وقتی بتونم بدون دعوا و داد و بیداد اجراش کنم و سعی کنم واقعا احساس کودکم رو در اون لحظه درک کنم! یعنی چی؟؟👇 یعنی زمانی من میتونم تو لحظه‌ی قشقرق بچه‌ام باهاش همدلی کنم که خودم عصبانی نشده باشم! وقتی منم مثل بچه‌ام عصبانی و آشفته شدم قطعا نمی‌تونم اون لحظه رو مدیریت کنم، یکی میزنم تو سر خودم یکی تو سر بچه‌ام!🤕 .