📜 حکومت، ضرورت و مشروعیت
▫️یک نگاه به استناد روايتِ: «كُلُّ رَايَةٍ تُرْفَعُ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ»: هر پرچم و هر جريانى را كه در دوران غيبت برافراشته شده و قيام نمايد حتى اگر مقبوليت هم داشته باشد، بدون مشروعيت و طاغوت مى‌داند.
▫️استاد به اين نگرش اين‌گونه پاسخ مى‌دهند: آن‌جا كه پذيرش جهانى براى حكومت مهدى نيست، نمى‌توان از پذيرش‌هاى مقطعى و منطقه‌اى چشم پوشيد، بلكه بايد از اين امكان استفاده كرد و به زمينه‌هاى بيشتر و گسترده‌تر دست يافت.
▫️ آن چه در اين روايت نفى شده اين است كه در اين مرحله به خويشتن دعوت كرد و از معصوم چشم پوشيد، كه دعوت به خويشتن و بالا بردن پرچم و استقلال در حكومت، همان طاغوت‌تراشى و حمايت و دعوت به طاغوت است.
▫️بنابراين، تلاش براى تشكيل حكومتى كه به معصوم دعوت نموده و زمينه‌ساز حاكميت او باشد ضرورى و مشروع است و آن چه نامشروع مى‌باشد دعوت به خويش است.
✍🏻 عین‌صاد
📚 #مشکلات_حکومت_دینی | ص ۱۳
#️⃣ #متن #بریده_کتاب #تربیت
#ایران_قوی
#انقلاب_مردم
🇮🇷ویژه نامه دهه فجر و انتخابات