✋اقناع اندیشه
🔻توحید را از حیطه ذهن و اندیشه و پاسخگویی به یک سؤال اعتقادی صرف، وسیعتر در نظر بگیریم و اثرگذاری این مسئله مهم اعتقادی را از مسائل فردی، به مسائل کلان اجتماعی تعمیم دهیم، نمیتوانیم در حاکمیت و زعامت فردی که از جانب خداوند نیست، دینداری کنیم؛ که اگر چنین کنیم، مورد عذاب پروردگار قرار میگیریم.
🔺 این نوع نگاه توحیدی، نپذیرفتن ولایت و امامت غیرخدا و غیر ولی خدا میشود؟
ما میگوییم: بر مبنای توحید برگرفته از قرآن، در عصر غیبت امام معصوم، کسی غیر از ولیفقیه حق حکومت ندارد؛ چرا ؟
شاید بگویید: اینکه توحید باید در مسائل اجتماعی خودش را نشان دهد، میپذیریم، اما اینکه توحید را به مسئله حاکمیت در جامعه گره بزنیم را از کجا آوردهاید؟
میگوییم: از آیه 194 سوره مبارکه اعراف؛ آنجا که خداوند میفرماید:«
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمثالكُمۡۖ»؛ یقیناً کسانی که به جای خدا میپرستید، بندگان و مملوکانی ناتوان چون شما هستند.
🔻در «تفسیر نمونه» در ذیل آیه مورد بحث آمده است:
این آیه و آیه بعد همچنان بحثهای توحید و مبارزه با شرک را ادامه مىدهد و پرستش غیرخدا را عملى سفیهانه و دور از منطق و عقل معرفى مىنماید و... مىگوید: «آنهایى را که شما جز خدا مىخوانید (و عبادت مىکنید و از آنان یارى مىطلبید) بندگانى همچون خود شما هستند» «
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمثالُكُمۡۖ ».
🔺بنابراین معنا ندارد که انسان در مقابل چیزى که مثل خود او محکوم قوانین طبیعت است، به سجده بیفتد و دست نیاز به سوى او دراز کند و مقدرات و سرنوشتش را در دست او بداند.
آیا تابهحال دیدهاید که گدایی برابر گدای دیگر سر خم کند؟! در مقابل گدایی دیگر خضوع کند؟ هرگز! مگر مضحکتر از این هم داریم؟ در نگاه قرآن کریم، عالَم گداخانه است و همه هرچه باشند و هرکه باشند، سرتا پا فقر و نیازند. بر این اساس، هرکس سراغ هرکس رفت، گویی گدایی سراغ گدای دیگر رفته باشد؛ لذا فرمود: «
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ»؛ جز خدا هرچه و هر که را بخوانید «عِبَادٌ أَمثالُكُمۡۖ ۡۖ»؛ بندگانی هستند همچون خود شما؛ یعنی همچون شما نادار و نیازمندند.
🔻ما باید کسی را اطاعت کنیم و در مقابل کسی خضوع کنیم، ولایت و امامت و زعامت کسی را بپذیریم، اداره امور جامعه خود را به کسی بسپاریم، کسی باید اعلیحضرت ما باشد که یا خود، قدرت مطلق عالم است یا به این قدرت مطلق به گونهای اتصال دارد. اطاعت وتبعیت غیرالهی، در حقیقت حماقت است.
✅نظر مقام معظم رهبری در «کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی»
مقام معظم رهبری در کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن» در این باره میفرماید:
بنابر اصل توحید، انسانها حق ندارند هیچکس و هیچچیز جز خدا را عبودیت و اطاعت کنند. اطاعتِ آن قدرتی که از سوی خدا و نمایندۀ خدا نباشد، اطاعت از آن مرکزی که آن مرکز، از مرکز قدرت پروردگار الهام نگرفته باشد، این در حد شرک است یا خود شرک است.
این مسئله مهم ذهنی نسل گذشته، امروز و آینده کشور ماست.
🔺بارها این جمله را از افراد و اقشار مختلف شنیدهایم که: چقدر زمان پهلوی خوب بود! هرکس که اهل دین و دیانت بود، تقیدات مذهبی خودش را داشت؛ مسجد میرفت؛ پای منبر مینشست؛ حجابش را رعایت میکرد؛ نذری اش را میداد و ... و هرکس هم تقیدی به این مسائل نداشت و اهل چیزهای دیگر بود، زندگی خودش را میکرد!
🔻این ادبیات و طرز تفکر به دلیل خطا در نگاه توحیدی است. باید
«إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمثالُكُمۡۖ را زندگی کرد. ما چون توحید را از حیطه ذهن و اندیشه، به مسائل فردی و مسائل کلان اجتماعی گسترش ندادهایم، نفهمیدیم اگر باتقواترین فرد عالم باشیم و به تعبیر روایت اول جلسه از زبان امام باقر ع «بَرَّةً تَقِيَّةً» باشیم، این دینداری که در سایه حکومت و امامت قدرت غیرالهی شکل گرفته، هر قدر هم کامل باشد «لَأُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ» را از جانب پروردگار به دنبال خواهد داشت. خدا با این روش دینداری، متدین را عذاب میکند.
🔸در نگاه توحیدی قرآن که چند جلسه است درمورد آن بحث میکنیم، دینداری در کنار رهبری یک مجتهد که احکام الهی را در همه عرصهها برای ما مشخص میکند، با دینداری در حکومت پادشاهی متفاوت است و دومی راه به جایی نمیبرد.
↩️ادامه دارد
📚
ویژه نامه ماه مبارک در لینک زیر
┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
https://eitaa.com/fatemi222/12485