❇️ خطبه حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه (1)
🟠 حذْيَم بن شريك اسدى مى گويد:
✅ در آن روز به زينب دختر على عليه السلام نگريستم كه خطبه مى خواند و هرگز زنى را سخن ورتر و زبان آورتر از او نديدم.
گويا (زبان على عليه السلام در كام اوست و) با زبان اميرمؤمنان على عليه السلام سخن مى گويد. به سوى مردم اشاره كرد كه «ساكت شويد!»
ناگاه نفس‌ها در سينه ها حبس شد و زنگ كاروان‌ها از حركت ايستاد، سپس آن حضرت پس از حمد و ثناى الهى و درود بر محمد و خاندان پاكش چنين فرمودند:
🟡 أمّا بَعْدُ يا أَهْلَ الْكُوفَةِ، يا اَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْلِ وَ الْمَكْرِ؛
🟢 امّا بعد! اى كوفيان! اى نيرنگ بازان و پيمان شكنان و بى وفايان و مكر پيشه گان؛
🟡 ألا فَلا رَقَأَتِ الْعَبْرَةُ وَ لا هَدَأَتِ الزَّفْرَةُ؛
🟢 هرگز اشك چشمانتان خشك مباد و ناله هايتان آرام نگيرد؛
🟡 إنَّما مَثَلُكُمْ كَمَثَلِ الَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّة أَنْكاثاً؛
🟢 شما همانند آن زنى هستيد كه رشته خود را پس از بافتن و تابيدن وا مى تابيد؛
🟡 تتَّخِذُونَ أَيْمانَكُمْ دَخَلا بَيْنَكُمْ؛
🟢 شما سوگندهايتان را دستاويز فساد ميان خود قرار داده ايد؛
🟡 هلْ فِيكُمْ إِلاَّ الصَّلِفُ وَ الْعُجبُ وَ الشَّنَفُ وَ الْكَذِبُ وَ مَلْقُ الاِْماءِ وَ غَمْرُ الأَعْداءِ؛
🟢 در ميان شما جز لاف زدن، خودپسندى، دشمنى، دروغ، تملّق و چاپلوسىِ كنيزكان و كينه توزىِ دشمنان نيست؛
🟡 أوْ كَمَرْعىً عَلى دِمْنَة، أَوْ كَفِضَّة عَلى مَلْحُودَة؛
🟢 يا [اگر هم به ظاهر خوب باشيد، در نهايت] مانند سبزه اى در كنار لجن‌زار و نقره‌اى بر سر گورهاييد؛
🟡 ألا بِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَنْ سَخِطَ اللهُ عَلَيْكُمْ وَ فِي الْعَذابِ أَنْتُمْ خالِدُونَ.
🟢 آگاه باشيد كه براى آخرت خويش بد چيزى را [مهيا ساختيد و] از پيش فرستاديد؛ خشم خدا شما را فرا خواهد گرفت و براى هميشه در عذاب جهنم خواهيد ماند.
ادامه دارد...
📚 احتجاج طبرسى، ج 2، ص 109 - 114. همين ماجرا در ملهوف (لهوف) سيد بن طاووس نيز با مقدارى تفاوت آمده است. (ملهوف (لهوف)، ص 192 - 194) و رجوع شود به: بحارالانوار، ج 45، ص 162 - 164.
https://eitaa.com/fatemi222/14670