📜 در برابر بلا... ▪️فشاری که من در رابطه با حسین می‌بینم، به‌‌خاطر فشاری است که من در این رابطه، به حسین وارد می‌کنم! ▪️چون آن موجود را لطیف می‌‌بینم، برای من سخت است حرفی بزنم یا کاری بکنم که او را رنج دهد. ▪️اینکه در همراهی با او کم بیاورم و به آن کاروان نرسم و در آن سفینه ننشینم در‌حالی‌که می‌‌بینم می‌‌رود، اینها آن رنجی است که باید بیشتر به آن دقت و توجه شود. ▪️این مصیبت، مصیبت بزرگی است و تکرارش هم در زیارت عاشورا، روی این حساب است. ▪️حال، چگونه و با چه توانی در برابر این مصیبت‌‌های بزرگ باید بایستیم؟ ▪️اینجاست که جزع و داد انسان درمی‌‌آید؛ مگر اینکه با آن دید به قضیه نگاه کنیم که «اَللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاكِرینَ لَكَ عَلیٰ مُصابِهِمْ». ▪️از کسانی باشیم که در برابر مصیبت، طالب و شاکرند، نه صابر ! ▪️بچه‌‌ها در برابر بلاهایی که برایشان می‌‌آید، مثلاً آمپولی که باید بزنند یا دوایی که باید بخورند، خیلی جزع دارند؛ تا حدی از رشد که می‌‌رسند، دوا را می‌‌خورند و دم نمی‌‌زنند؛ به بلوغ که می‌‌رسند، برای این امور تشکر هم می‌‌کنند؛ ولی عده‌‌ای هستند که در صف می‌‌ایستند و طالب رنج هستند. ▪️ این تفاوت برخوردها در برابر بلا، از جزع و صبر تا شکر و طلب، منوط به مرحله روحی خاصی است؛ وگرنه این مصیبت و درد، قابل تحمل نیست! ❛❛ عین‌صاد 📚 #خون_خدا | ص ۳۹ #️⃣ #متن #بریده_کتاب #امامت 🍃🌹🍃 @fatemi222