ای هلال من به بالای سنان قرآن بخوان// قاری قرآن و قرآن را زبان! قرآن بخوان با صدای خود مسخّر کن تمام کوفه را// کوفه را هم کربلا کن؛ هم چنان قرآن بخوان گر چه بشکسته جبینت بر سر نی، سجده کن// گر چه گشته از دهانت خون روان، قرآن بخوان تا مگر آوای قرآن تو آرامم کند// بر فراز نیزه، ای آرام جان قرآن بخوان تا که اسلام تو را اهل زمین باور کنند// ای امام کلّ اهل آسمان قرآن بخوان زادۀ مرجانه دارد قصد آزار تو را// تا نرفتی زیر چوب خیزران قرآن بخوان صوت قرآن سر تو، سر بلندم می‌کند// تا نگشته قامت زینب کمان قرآن بخوان یاد قرآن پدر کن؛ روی دست جدّمان// وارث حیدر! تو هم نوکِ سنان قرآن بخوان آن چه دیدم مادرم زهرا برایم گفته بود// این مصیبت را نمی‌کردم گمان؛ قرآن بخوان هر که هر چه دارد از این خاندان دارد حسین// تا به «میثم» هم دهی سوز نهان قرآن بخوان محمدپارسائیان