🔻 تربیت کردن، کار سختی هم نیست. 🔻 فقط کافیست از کودکی، بر تنش بپوشانیم. 💠خرید لباس‌هایی از قبیل آستین‌حلقه‌ای، شلوارک‌های کوتاه را برای دخترانمان، از پنج‌سالگی به بعد محدود کنیم. اگر هم بچه‌ها دوست داشته باشند چنین لباس‌هایی بپوشند، به آن‌ها آگاهی لازم را بدهیم که فقط در خانه و نه جلوی دیگران، مجاز به پوشیدن چنین لباسهایی هستند. 💠بگذاریم پایه‌های و در آنها از همان کودکی شکل بگیرد؛ چرا که در خیابان‌ها و کوچه‌ها و محیط‌‌های مختلط آن‌قدر زیاد است که، فرزندان باید تحت نظر آموخته باشند که امر خدای مهربان را در هر جایی باید اطاعت کرد، وگرنه دچار تعارض خواهد شد. 💠از بزرگترهای فامیل نیز بخواهیم، گاهی به دختران خردسال مان، به خاطر لباسهای پوشیده ای که بر تن دارند، هدیه ای بدهند و همچنین در برابر همه فامیل به او احترام بخصوصی بگذارند و او را تکریم کنند. به این صورت کودک می فهمد که همگان برای او ارزش قائل هستند نه فقط پدر و مادر. 🔮 به این ترتیب کودک بالایی کسب کرده و می فهمد که با حجابش برای همه است و با این اعتماد به نفس، راه درست را از نادرست تشخیص داده و را انتخاب می کند. 👈به علاوه، داشتن حیا و رعایت مواردی مانند پوشش بدنی در خردسالی، باعث پیشگیری از برخی آسیبها و تنشهای اجتماعی نیز خواهد شد. 📌 اما وقتی دختر بچه ها را در کودکی با لباسهای باز، تحسین کنیم؛ چطور ممکن است که از او انتظار داشته باشیم که در بزرگسالی، بر تن کند؟! https://eitaa.com/fatemi222/3664