منبرک فاطمی
◾️6-پهلوی اول و اعمال محدودیت‌ها 🔹هر چند در سال‌های نخست حکومتش مقید به شرکت در مجالس عزاداری بوداما با اجرای برنامه‌های رفته‌رفته از مجالس سوگواری فاصله گرفت و نیز برای سوگواران وضع کرد. 🔹 از سال ۱۳۱۴ش و به‌موازات اجرای قانون حجاب، به حاکمان مناطق مختلف دستور داده شد از راه انداختن عزاداری در ماه محرم و صفر کنند و مردم را تشویق کنند تا در مجالس روضه بر روی و نیمکت بنشینند. 🔹پس از واقعه گوهرشاد، درباره برپایی مجالس روضه افزایش یافت و شهربانی موظف شدند که از برگزاری مجالس عزاداری جلوگیری کنند. 🔹حتی کار به‌جایی رسید که در بعضی شهرها وعاظ و برپاکنندگان مجالس روضه را به زندان می‌فرستادند. 🔹تخریب بنای در ۱۳۱۷ش که باعث انزوای بیش از پیش مراسم تعزیه شد، از دیگر اقدامات رضاخان بود. 🔹در مقابل عبدالکریم حائری یزدی برای برپا ماندن مجالس عزاداری کوشید. 👈 او طلاب را برای تبلیغ و منبر در ایام سوگواری به مناطق مختلف می‌فرستاد. 🔹 وی همچنین گام‌هایی هم برای اصلاح این مجالس برداشت؛ از جمله را در قم ممنوع و مجالس بزرگ تعزیه را به مجلس تبدیل کرد. 🔹با رضاخان در شهریور ۱۳۲۰ش و ورود نیروهای متفقین به ایران، ممنوعیت برگزاری مجالس سوگواری رنگ باخت و قمه‌زنی، قفل‌بندی، زنجیرزنی، شاه حسینی و... شد. @fatemi222
544 مشاهده