ا꧂ انواع هدایت
در سخن و سیره ꧁
🔻غیر از آنکه نور مقدس شخصیت امام حسین(ع) و محبت آن حضرت، اثر معنوی در هدایت جوامع و انسان ها دارد در سخن و سیره امام حسین پیام ها و آموزه های مهمی برای زیست درست انسانی دارد که مواردی از آن را ذکر میکنیم🔺
🔷عبادت
عبادت در سیره مردی که لقب اباعبدالله بر چهره ابدی او می درخشد که به یک معنا پدر عبادت کنندگان است .
عبادت شورانگیز و ملکوتی امام حسین(ع) در ظهر عاشورا، یکی از زیباترین جلوه های نیایش به درگاه پروردگار متعال است،
هنگامی که یکی از یاران وقت نماز ظهر را به حضرت اعلام کرد، حضرت به او فرمود:«ذَكَّرْتَ الصَّلاةَ، جَعَلَكَ اللَّهُ مِنَ الْمُصَلِّينَ الذَّاكِرينَ! نَعَمْ، هذا أَوَّلُ وَقْتِها؛ نماز را به يادآوردى، خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد.
سپس در مقابل تیر باران دشمن به نماز ایستاد . نماز باشکوهی که در هنگام نبرد تاریخ ساز کربلا و علیرغم وجود موانع و محدودیت ها به وقوع پیوست که نشان از دلبستگی شدید آن حضرت به راز و نیاز با معبود و گواه این حقیقت تابناک که حضرت سیدالشهدا(ع) برای عاشقان به نماز، اسوه و الگویی کامل از عبودیت و بندگی است که باید همیشه به ایشان اقتدا نمود.
در روایتی وقتی از امام زین العابدین(ع) علت کم فرزندی امام حسین(ع) را سوال کردند کثرت عبادت آن حضرت را دلیل آن دانستند.
🔷عزتمندی و ظلم ستیزی
سراسر زندگى امام حسین(ع) حکایت از امتناع و خوددارى از سازش با ستم و باطل است تا آنجا که آن حضرت در تاریخ به ابوضیم (پدر مقاومت و ایستادگى) ملقب شده است.
شعار معروف آن حضرت الهام بخش عزت و سازش ناپذیری است.
فرمود: اَلا وَ اِنَّ الدَّعِیَّ بْنَ الدَّعِیِّ قَدْ رَكَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ
🔷صبر و مقاومت
یکی از مهم ترین هدایت گری های امام حسین در سخن و عمل دعوت به صبر است ؛
در امتحان های سخت جلوه های اعلای صبر در سیدالشهدا مشاهده شده است مثلا در هنگام اصابت تیر به گلوی کودک شیرخوار ش در حالی که خون گلوی فرزند را در کف دست میگرفت و به طرف آسمان می پاشید فرمود:
هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بي أَنَّهُ بِعَيْنِ اللّهِ»؛ اين مصيبت بر من آسان است، چرا كه در محضر خداست.
در وداع آخر با سخنان مهمی خواهرش زینب را به صبر دعوت فرمود:
«يا اُختاه ! تَعَزَّي بِعَزاءِ اللّه ِ ، وَ ارضَي بِقَضاءِ اللّه ِ ، فَإِنَّ سُكّانَ السَّماواتِ يَفنَونَ ، وأهلَ الأَرضِ يَموتونَ ، وجَميعَ البَرِيَّةِ لا يَبقَونَ ، وكُلَّ شَيءٍ هالِكٌ إلّا وَجهَهُ ، لَهُ الحُكمُ وإلَيهِ تُرجَعونَ . وإنَّ لي ولَكِ ولِكُلِّ مُؤمِنٍ ومُؤمِنَةٍ اُسوَةً بِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله .»(۴)
خواهرم! خود را به صبر خدا بسپار كه ساكنان آسمانها فانى مىشوند و همۀ زمينيان بميرند و همۀ خلايق نابود شوند و هیچ کدام از خلایق نخواهند ماند و همه چیز هلاک شدنی است مگر وجه خداوند و حکم برای اوست و همه به سوی او باز میگردید و برای من و شما و برای هر مومنی پیامبر اسوه است.
🔷ایستادگی در هدف
یکی از مهم ترین جلوه های هدایت آن امام همام، در این است که کسی که هدف درستی برگزیده باشد تحت تاثیر اکثریت و هیاهوی شان قرار نگیرد.
۷۲ نفر تو را تایید کنند و سی هزار نفر نظرت را به تمسخر و انکار بگیرند نباید متزلزل شوی.
المُؤمِنُ کَالجَبَلِ الرّاسِخِ لاتُحَرِّکُهُ العَواصِفُ. مؤمن، چونان کوه استواری است که توفان ها او را تکان نمی دهد.(۵)
🔷 احساس تکلیف
امر به معروف که در واقع احساس تکلیف در برابر نجات و هدایت و رستگاری جامعه است در مرام حسینی در اوج است
امام حسین (ع) در گودی قتلگاه امر به معروف و نهی از منکر نمود: وقتی دید که لشگر به سمت خیمه ها می رود فریاد زد که اگر دین ندارید لااقل مرد باشید که ۳ نکته از آن برداشت می شود:
اول: امر به معروف و نهی از منکر تا آخرین دقیقه عمر
دوم: حمایت از ناموس حتی در گودال قتلگاه
سوم: نهی از منکر حتی نسبت به وحشی ترین آدم ها
چهارم : استفاده از روحیات مخاطب در تأثیر پذیری تا جایی که امام حسین (ع) از روحیه نژادی مخاطب بهره بردند بعد از یادآوری قیامت و آزادگی عرب بودن شان را به یادشان آوردند؛
«وَيْحَكُمْ يا شيعَةَ آلِ أَبي سُفْيانَ! إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دينٌ، وَ كُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ، فَكُونُوا أَحْراراً في دُنْياكُمْ هذِهِ، وَارْجِعُوا إِلى أَحْسابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ عَرَبَاً كَما تَزْعُمُونَ»؛ (واى بر شما! اى پيروان آل ابى سفيان! اگر دين نداريد و از حسابرسى روز قيامت نمى ترسيد لااقل در دنياى خود آزاده باشيد، و اگر خود را عرب مى دانيد به خلق و خوى عربى خويش پايبند باشيد).
🔻 ادامه دارد 👇👇