🔰کرامت حق 🔷🔹 انسان درباره خدا هر چه نگاه مى ‏كند، جز صفا و فضل و لطف و مَنّ و كرامت نمى‏ بيند (تسبيح يعنى همين). 🔹انسان هر طور كه حساب مى ‏كند از آن طرف كمبودى نيست، 🔹حتى نمى ‏تواند بگويد: خدايا! من صدايت زدم تو جواب ندادى. 🔹ما مى ‏بينيم كه او در هر لحظه در ذهن ما خطورى، در چشم ما آيه ‏هايى و در گوش ما فريادهايى را زده و رسانده است؛ 🔹چون كه تمام وجود ما جلوه ‏هاى اوست. اين دعوت اوست و ما لبيك نگفته ايم. 🔹ما نمى ‏توانيم بگوييم كه او كم گذاشته و كوتاهى كرده است؛ 🔹چون او همان طور كه ما مى‏ خواهيم و دوست داريم بوده است: كريم، رحيم، رئوف، ستّار، حليم، معطى، مُدرِك‏... 🔹اگر ما هم همان گونه كه او مى ‏خواهد بشويم، آن موقع به رضا و رضوان رسيده ‏ايم؛ يعنى ما از او راضى هستيم و او هم از ما راضى است. 🔹و اين رضا و رضوان است كه كرامت‏ ها را براى ما به دنبال خواهد داشت. 📝استاد علی صفایی حائری 📚کتاب بهاررویش، ص ۱۳۱ ✍سیره امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/fatemi222/3540