کاش اینقدر ادراک و شعور داشتهباشیم که وقتی کسی کاری به کارمان ندارد، کاری به کارش نداشتهباشیم.
کاش بخل و حسادت و بدخواهی وجودمان را مهار کنیم، یا لااقل وقتی کسی در دوستی و معاشرت، به ما اعتماد کرده و ما را انسانِ دلسوز و لایقی دانسته، بدخواهش نباشیم...
نمیدانید چه رنج عظیمیست به خودت بیایی و ببینی تمام مدتی که سرت به کار خودت بوده، دقیقا همان آدمهایی برای تو بد خواستهاند که روی معرفت و شعورشان، حساب میکردی..