یک شهید، یک خاطره
جایگاه نماز
مریم عرفانیان
جایگاه نماز سبزوار را تازه افتتاح کرده بودند و نیاز به فرش داشت. جعفر که تازه به مرخصی آمده بود از این قضیه آگاه شد و گفت: «ما باید این فرش رو تهیه کنیم.» آن زمان در منزلمان دو فرش داشتیم که یکی دستباف بود و ارزش زیادی داشت. او ادامه داد: «اگر مانعی نداره فرش دستباف رو بفروشم و با پولش دو فرش ارزانتر بخرم، یکی برای خودمان و دیگری هم برای جایگاه نماز جمعه... آخه جایگاه نماز باید تر و تمیز و زیبا باشه.»
من هم با خوشحالی قبول کردم.
خاطرهای از شهید جعفر ناوی پور
راوی: زهرا علوی، همسر شهید