از ابتدای جنگ در سوریه به بشار اسد می‌گفتیم: دژبان دیلاق. حرف‌مان آن بود که دژ را باید حفظ کرد هر چند دژبان مسأله داشته باشد. خلاف آن برج‌عاج‌نشین‌هایی که به خاطر مسأله‌دار بودن دژبان، از دمشق تا طهران، پی تسلیم تمام پادگان‌های ما به اراذل محلی و اوباش محله‌های کناری بودند...