سعید اعرج می‌گوید: من و سلیمان بن خالد بر امام صادق علیه السّلام داخل شدیم. پس امام شروع به سخن کرد و فرمود: ای سلیمان! می‌بایست به هر آنچه از سوی امیر مؤمنان علی بن ابی طالب آمده است عمل شود. و از هر آنچه او نهی فرموده است دوری گردد. ✨او هر برتری که رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله دارد را دارا است و فرستاده او بر تمامی آفریدگان خدا برتری دارد. ✨کسی که بر امیر مؤمنان در امری عیب بگیرد چون کسی است که بر خدا و فرستاده او عیب گرفته است و کسی که در امر کوچک و یا بزرگی بر او خرده گیرد چون کسی است که به خدا شرک ورزیده است. امیر مؤمنان درِ[شناخت]خداوند بود که جز از آن نمی توان وارد شد و راه او بود که هرکس به غیر او دست یازد نابود می‌شود و حکم امامان پس از او یکی پس از دیگری نیز همین است. خداوند آنان را ستون‌های زمین قرار داد. و آنان دلیل رسای خداوندند بر کسانی که بر روی زمین و یا زیر خاک باشند. آیا نمی دانی که امیر مؤمنان علیه السّلام می‌فرمود: من از سوی خدا قسمت کننده بهشت و دوزخ و جداکننده بزرگ[میان حق و باطل]و صاحب عصا و نشان[فرمانروایی]هستم، ✨و تمامی فرشتگان و روح همانند آنچه برای محمد صلّی اللّه علیه و اله اقرار نموده اند بر من اقرار کرده اند و همچون وظیفه ای که بر دوش پیامبر نهاده شد بر دوش من نیز قرار گرفت و آن وظیفه ای است از سوی خدا و به درستی که محمد صلّی اللّه علیه و اله خوانده می‌شد پس [به جامه وحی]پوشانده می‌شد و به حرف طلبیده می‌شد پس سخن می‌گفت و من نیز خوانده شده و[به جامه الهام]پوشانده می‌شوم و به حرف خوانده می‌شوم پس سخن می‌گویم و خصوصیاتی به من عطا گردید که به هیچ کس پیش از من عطا نشده بود: دانش بلاها و رویدادهای آسمانی و زمینی و قضاوت به من عطا گشت. ---------- | امالی شیخ طوسی ج۱