لَا يُرَى الْجَاهِلُ إِلَّا مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً .................................................. اینکه شهید بهشتی توصیه کرد به "جامعه فضول ها" یا شهید نواب به "پاچه گیری" اشاره کرد، مقصود این مردان الهی مسائل کلان و خطوط کلی سیاسی و قضایی و اقتصادی و فرهنگی است، نه اینکه مثل یک موجود مضطرب و فضول با روحیه‌ای صفر-صدی، روی دوست و رفیق و عمو و دایی و هم‌کلاسی و فامیل و استاد و شاگرد و خواهر و برادر و ... فکوس کنیم و با نفسی بی‌قرار و روحی درگیر و ذهنی متوهم به خرده‌گیری و عیب‌گویی و غیبت و تهمت و قضاوت و نفرت‌پراکنی بپردازیم و زندگی اطرافیان را به لجن بکشیم. این‌ها روشنگری و هدایتگری نیست، این‌ها گناه کبیره است.