📝 #یاداشت ♦️نگاه تعاملی به مساله علم و دین 🔹آیا ما واقعاً بحران معنایی داریم یا نداریم؟ 🔹من عرض خواهم کرد که باور به وجود بحران معنا بسته به نوع نگاه است. 🔹اگر نگاه جامع و صحیح، خصوصاً در منظومه توحیدی داشته باشیم، نگاه کاملاً مثبتی برای ما رقم می‌زند و اتفاقاً نه تنها بحران معنایی ایجاد نمی‌شود، بلکه زندگی برای ما معنا دارتر هم می‌شود. 🔹این مقدمه را عرض کردم که برسم به اصل موضوعی که فرمودند. 🔹با توجه به بسیاری از سوال‌ها و چالش‌های فکری که در همین ایام و سه چهار ماه اخیر که درگیر این بیماری شدیم، این سوال ایجاد شد که آیا واقعاً دین با علم میانه مثبتی دارد و سازگار است یا با همدیگر تنافی دارند؟ 🔹چرا این سوال مطرح شد؟ اتفاقاً اینکه آقای دکتر برنجکار فرمودند برخی مسائل واقعاً تازه است. 🔹ما در دوران کلاسیک اصلاً چالشی میان علم ودین در موضوع شرور مشاهده نمی‌کنیم. 🔹یعنی قبل از دوره مدرن مشاهده نمی‌کنیم که وقتی چنین حادثه‌هایی پیش بیاید، تعارض بین علم و دین مطرح شود. 🔹مثلاً بحث‌هایی مطرح شود که صفات خدا زیر سوال و چالش قرار بگیرد یا مثلاً ضرورت شر در زندگی انسان‌ها مطرح می‌شد، اما اینکه چنین بحران سؤالی و بحرانی در مناسبات علم و دین رقم بزند، این مربوط به دوره مدرن است که اشاره‌ای به آن خواهم کرد. ✍️نویسنده: حجت الاسلام محمد جعفری هرندی 🔻ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐 http://fekrat.net/1754 📌کانال فکرت؛ 🆔 @fekrat_net