📝 #یادداشت 🔻در روزگار ذات‌فروشی 🔹کلمه ابتذال بیش از آنکه وجه هنجاری داشته باشد، وجه توصیفی دارد. و مفهوم واژه، در وهله اول صاحب مقام توصیف است و در وهله بعد می‌تواند به داوری هنجاری بینجامد. 🔹غالب کسانی که در نقد ابتذال سخن می‌گویند، از توصیف به هنجار می‌رسند، اما چون در عمل فاصله این دو مقام چندان آشکار نیست، ممکن است گاهی با یکدیگر خلط شده یا اشتباه گرفته شوند. 🔹اما کسانی که اثری را مبتذل می‌خوانند، چه ‌انگیزه‌هایی از کار خود دارند و چه چیزی آنها را آزرده که علیه اثری یا محتوایی یا هر پدیده دیگری زبان به نقد گشوده و می‌کوشند در اثبات ابتذالش سخن گویند؟ به‌نظر می‌رسد که بیش از هرچیز، خود مفهوم ابتذال، به دشمنی علیه منتقدانش تبدیل شده است. 🔹سردمداران نقد ابتذال نیز گاهی بی‌آنکه بخواهند به ورطه آنچه مورد نقدشان است، می‌افتند و این‌گونه ضربه‌ای دیگر بر پیکره این مفهوم وارد می‌آید. امروزه هرکس به‌راحتی می‌تواند با دستاویز قرار دادن این کلمه، خود را در جایگاهی بالاتر از همگان فرض کرده و با تیزی واژگان، هرآنچه را بخواهد، قلع‌وقمع کند؛ به نام نقد. اما همه اینها دلیل نمی‌شود که درباره ابتذال حرفی زده نشود. ✍️نویسنده: علی کاکا دزفولی 🔻ادامه مطلب در لینک زیر: 🌐http://fekrat.net/1863 📌آدرس کانال؛ 🆔@fekrat_net