♦️سرنوشت شعار «علم برای علم» 🔸یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که تمدن غرب، آن را بر اساس تفکر #سکولاریسم تبیین و تلاش کرد که مفاهیم ارزشی را از آن بگیرد، مسأله علم و علم‌آموزی بود. 🔸این جدایی علم از ارزش‌های دینی، موضوعی بود که بنا بر مبنای مورد قبول جامعه غربی، گریزی از آن وجود نداشت. 🔸تمدن غرب در حوزه هستی‌شناسی، این امر را پذیرفته بود که جهان هستی محدود به جهان مادی است و فراتر از آن چیزی وجود ندارد و اگر سخنی نیز از خدا به میان می‌آید، تنها به عنوان سازنده‌ای است که جهان را آفریده و رها ساخته است، مانند ساعت‌سازی که ساعتی را ساخته و آن را رها کرده، به همین خاطر در اندیشه غرب از خداوند متعال به عنوان «ساعت‌ساز لاهوتی» یاد شد. 🔸یکی دیگر از اصولی که تمدن غرب آن را پذیرفت «اومانیسم» یا همان انسان‌محوری بود، این #اندیشه سبب شد که انسان به جای خدا نشسته و هستی را بر اساس امیال خویش تفسیر کند. 🔸موضوعی که یکی از فیلسوفان غربی در مورد آن نوشت: «انسان‌گرایی خود، نوعی دین است؛ زیرا نوعی اعتقادنامه دارد. 🔸با این همه، دینی است بدون خدا؛ اگر هم خدایی وجود داشت باشد، شناختنی نیست و نباید او را به حساب آورد. انسان باید فقط برای انسان زندگی کند؛ زیرا انسان چه بخواهد و چه نخواهد، در دنیاست و باید خود را حفظ کند. 🔸انسان به معنای واقعی، خودش خالق خودش است؛ باید معیارهای خودش را به وجود آورد، باید هدف‌های خودش را تعیین کند، باید خودش راه به سوی آن‌ها بگشاید. 🔸تمدن غرب اگر چه با شعار «علم برای علم» تلاش کرد که دانشمندان بزرگ را با خویش همراه کند، ولی تاریخ نشان داد که این شعار دروغی بزرگی بود که جامعه بشری را به نابودی کشاند. 🔸به گونه‌ای که در ۳ روز با بمب اتمی که توسط علم ساخته شده بود، چیزی حدود ۲۲۰ هزار نفر در هیروشیما و ناکازاکی از بین رفت. 🔻متن کامل در لینک زیر: 🌐 http://fekrat.net/?p=746 📌کانال فکرت: 🆔 @fekrat_net