عملیات تهران، از بین بردن هنیه، از نظر توان اطلاعاتی و عملیاتی چیز شگفت انگیزی است. دوهدف با یک سنگ بود، حماس قادر نیست بیش از آنچه با ما می کند پاسخ دهد، بنابراین به سران حماس حمله می کنیم، اینجا نه خطری دارد و نه هزینه ای. داستان بیروت کمی متفاوت است، حزب الله در آماده باش بود و ظاهراً قرار بود بسیار مراقب باشد و علیرغم همه چیز، توانستیم، احتمالاً به روشی بسیار دقیق، به آنهایی که می‌خواستیم برسیم. در اینجا ۲۴ ساعت از موفق ترین ساعاتی است که داشتیم، خود بیروت نیز درک می کند. اما در اینجا هیچ بازدارندگی به معنای ترس از اقدام وجود ندارد، قطعا در مورد حزب الله، پس از ۲۴ ساعت گذشته، من فکر می‌کنم که اگر اسقاطیل اکنون به توافق برود، حتی از یک موضع قدرت قوی، به ما امتیازات زیادی خواهد داد که بتوانیم در تمام جبهه‌های دیگر مقابله کنیم. از دیدگاه داخلی، من فکر می کنم که امروز بن گویر و اسموتریچ از دولت استعفا نخواهند داد زیرا آنها نیز می خواهند بخشی از هاله موفقیت های اخیر باشند این فرصت واقعی اسقاطیل است، اما اگر ظرف یک هفته از آن استفاده نکنیم، پنجره بسته خواهد شد. نه حزب‌الله و نه ایران علاقه‌ای به یک جنگ تمام عیار ندارند، اما از پاسخ کوتاه نمی‌آیند. آنها سعی می‌کنند کاری مشابه آنچه اسقاطیل انجام داد انجام دهند، پاسخی که نشان دهد سرشان را خم نمی‌کنند و منصرف نمی شوند و از سوی دیگر، چیزی که اسقاطیل را بیشتر به سمت جنگ تمام عیار سوق نمی دهد، وضعیت فعلی که نوعی جنگ فرسایشی است، برای حزب الله چندان خوب نیست، اما برای ایران مناسب است. در حال حاضر، سیاست ایران این است...