💢گفت: فقیرم. امام صادق علیه‌السلام: نیستی. گفت: فقیرم! باور کنید. گفتند: نه! نیستی. گفت: شما از حال و روز من خبر ندارید. و حال و روزش را تعریف کرد. گفت که چقدر دست هایش خالی است و چه سختی هایی شب و روز می کشد؛ ولی امام هنوز فقط نگاهش می‌کردند. گفت: به خدا قسم که چیزی ندارم. گفتند: صد دینار اگر به تو بدهم، حاضری بروی و به ما پشت کنی؟! گفت: نه! به خدا قسم نه. - هزار دینار چه؟ - نه! به خدا قسم نه. - ده‌ها هزار؟ - نه! باز دوستتان خواهم داشت. گفتند: پس چطور می‌گویی فقیری، وقتی چیزی داری که به این قیمت گزاف هم نمی‌فروشی؟ «چطور می گویی فقیری، وقتی کالای عشق به ما، در دارایی تو هست»؟ و نیاز مالی‌اش را برآورده کرد... امالی شیخ طوسی، مجلس پانزدهم، حدیث ۳۱ @fetneh1