استاد شهید مطهری ره: هم خودش یك عامل تربیتی است كه ؛ یعنی امكان ندارد كه یك مؤمنِ مسلمانِ جهاد رفته و یك مؤمنِ مسلمانِ جهاد ندیده، از نظر روحیه یك جور باشند. انسان در شرایطی قرار بگیرد - ما كه قرار نگرفته ایم و نمی دانیم اگر در آن شرایط قرار بگیریم چه از آب در می آید- كه با كسی روبروست و او به روی وی اسلحه كشیده، در لحظه ای باید تصمیم بگیرد، شور ایمانی اش چنان ثابت و پابرجا باشد كه در آن لحظۀ مرگ، خودش را به خاطر دین و ایمانش در كام اژدهای مرگ بیندازد. كاری كه از این عامل [برای تربیت نفس انسان] ساخته است، از عاملهای [تربیتی] دیگر ساخته نیست. حدیثی از پیغمبر اكرم در این زمینه هست (در سنن ابی داود) كه واقعا است. می فرماید: مَنْ لَمْ یَغْزُ وَ لَمْ یُحَدِّثْ نَفْسَهُ بِغَزْوٍ ماتَ عَلی شُعْبَةٍ مِنَ النِّفاقِ. مسلمانی كه غزو نكرده باشد (غزو همان جهاد است) یا لااقل در دلش غزو نداشته باشد، اگر بمیرد در یك شعبه ای از نفاق مرده است، یعنی خالی از یك نوع نفاق نیست. البته این از آن نفاقهای غیر مستشعر است كه خود آدم هم نمی داند منافق است ولی واقعا منافق است. @fetneh1