برگی از صحیفه/ نامه اخلاقی عرفانی امام به عروسش فاطمه طباطبایی/همسر سید احمد خمینی
#قسمت4
این کمال انقطاع، خروج از منزل خود و خودى و هر چه و هر کس، و پیوستن به او است و گسستن از غیر، و هِبهاى الهى است به اولیاى خُلَّص پس از صَعْق حاصل از جلال که دنبال گوشه چشم نشان دادن او است وَ لاحَظْتَهُ الخ. و ابصار قلوب تا به ضیاءِ نَظْره او نور نیابد، حُجُب نور خرق نشود و تا این حُجب باقى است، راهى به معدن عظمت نیست و ارواح تعلُّق به عزّ قدس را درنیابند و مرتبت تَدَلّى حاصل نیاید ثُمَّ دَنى فَتَدَلّى. و ادنى از این، فناى مطلق و وصول مطلق است.
صوفى! زره عشق صفا باید کرد عهدى که نمودهاى وفا باید کرد
تا خویشتنى به وصل جانان نَرسى خود
را به رهِ دوست فنا باید کرد
نجواى سرّى حق با بنده خاص خود صورت نگیرد مگر پس از صَعْق و اندکاک جَبَل هستى خود، رَزَقَنا اللَّهُ وَ ایَّاکِ.
دخترم! سرگرمى به علوم حتى عرفان و توحید اگر براى انباشتن اصطلاحات است- که هست- و براى خود این علوم است، سالک را به مقصد نزدیک نمىکند که دور مىکند العلم هو الحجاب الاکبر؛ و اگر حقجویى و عشق به او انگیزه است که بسیار نادر است، چراغ راه است و نور هدایت الْعِلْمُ نُورٌ یَقْذِفُهُ اللَّهُ فى قَلْبِ مَنْ یَشاءُ و براى رسیدن به گوشهاى از آن تهذیب و تطهیر و تزکیه لازم است، تهذیب نفس و تطهیر قلب از غیر او، چه رسد به تهذیب از اخلاق ذمیمه که رهیدن از آن بسیار مجاهده مىخواهد، و چه رسد به تهذیب عمل از آنچه خلاف رضاى او- جلّ و علا- است، و مواظبت به اعمال صالحه از قبیل واجبات که در رأس است ...:
@fetneh1🔥
ادامه دارد⬇️⬇️