. 🔹مرحوم علامه محمدتقی جعفری: پروردگارا! عنایاتت را شامل حال ما فرما! هنگامی که به زندگانیِ سپری‌شده می‌نگریم، می‌بینیم روح ما از کردارهای چهل و پنجاه ساله چیزی در خود نمی‌بیند، گویی اصلاً در این دنیا حالت گرایش به خدا نداشته‌ایم؛ گویی اصلاً در ما روحی وجود نداشته است که با انجام کارهای انسانی و با تکاپو در راه خیرات به ثمر خود برسد. آنچه که باعث تأسف است، این است که ما روان‌شناسی و روان‌پزشکی داریم، و در بررسی‌های این دو قلمرو، فعالیت‌های فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهیم، ولی تاکنون علمی به وجود نیاورده‌ایم که متکفل رویانیدن و بارور ساختن روان انسانی بوده باشد. قواعد الهی و اخلاق را که پیامبران عظام و مصلحین واقعی بشریت ابلاغ کرده‌اند، با تمام بی‌اعتنایی کنار زده‌ایم! البته می‌بایست بشر برای رهایی خود از قیود انسانیت، علمی را به عنوان علم تصفیه و تربیت درونی به رسمیت قبول نکند، و این کار را هم انجام داده است!! 📗 جعفری، محمدتقی. تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی. ج ۱، ص ۱۸۲ و ۱۸۳ . 👤مرحوم علامه محمدتقی @fetneh1🔥