🌸شهرت: خوشبینی!
1⃣یکم. سعید جلیلی به «عناصر نظام» خوشبین است. نه فقط نشنیده‌ایم نسبت به عملکرد فردی از مسئولین یا نهادی از نهادهای قانونی اظهار بدبینی کرده باشد؛ بلکه شواهدِ خوشبینی او به کارگزاران نظام، بروز و ظهوری دائم داشته است.
2⃣دوم. سعید جلیلی به «رابطه گرم بین نظام و مردم» بسیار خوشبین است. آنقدر خوشبین که همین حالا و با وجود همه‌ی مشکلات، «مردم» را دلگرمیِ اصلیِ نظام و «نظام» را دلگرمیِ اصلیِ مردم میداند.
3⃣سوم. سعید جلیلی از نظم و امنیت و ثبات بگیرید تا عدالت و رفاه و آزادی، به عاقبتِ همه‌ی «عرصه‌های سیاست‌ورزی در ایران» خوشبین است. مثلاً امنیت یا عدالت را با نگرانی و دلواپسی پیگیری نمی‌کند. یا اگر از رفاه و آزادی بپرسید؛ می‌بینید که هم به برقراریِ آنها خوشبین است و هم باور دارد که نهایتاً «به سود مردم» تمام خواهند شد. در واقع او به «عاقبت تلاش‌هایی که می‌کند» خوشبین است.
4⃣چهارم. سعید جلیلی به «هم‌افزایی مردم» و «همزیستیِ سازنده‌ی مردم با یکدیگر» نه فقط خوشبین است بلکه روی آن حساب کرده است! اغلبِ طراحی‌های او با این فرض است که مردم ایران دستِ همدیگر را خواهند گرفت.
5⃣پنجم. سعید جلیلی هم به «وجودِ واقع‌گرایان» خوشبین است هم به «وجود آرمان‌گرایان!» چطور؟ این‌طور که قرار است «بین آنها» حرکت کند! یعنی در مسیری که او برای ایران انتخاب کرده؛ یک شانه‌ی جاده را واقع‌گرایان مشخص می‌کنند و شانه‌ی دیگر را آرمان‌گرایان. هرکدام از این دو گروه که نباشند؛ پیمودنِ مسیر دشوار می‌شود.
6⃣ششم. سعید جلیلی به «سرنوشتِ ارتباطِ جمهوری اسلامی با کشورهای دیگر و نهادهای بین‌المللی» بسیار خوشبین است. نه بخاطر اینکه دنیا را دنیای خوب و ارزش‌محوری میداند. نه. بلکه چون جمهوری اسلامی را یک نظام «غرقه در هدف» میداند. یعنی «مملکتِ ایده آلِ جلیلی» مملکتی است که آنقدر مشغولیت‌های سرنوشت‌ساز دارد که با همسایه‌ها، هم‌قاره‌ای‌ها و هم‌سیاره‌ای‌هایش حتی‌الامکان هیچ تعاملی «جز از نوع سازنده» نمی‌تواند برقرار کند... اصلاً فرصتش را ندارد!
✅و نهایتاً سعید جلیلی به خودش، به همراهانش، و به آینده خوشبین است. آینده‌ای که ارثیه‌ی ما برای «نسل‌های بعد» خواهد بود. او به سرنوشتِ نسل‌های بعد خوشبین است چون سرنوشت آنها را «دفتر مشقِ آزمون و خطای ما» نمی‌داند و نمی‌کند. مثلاً اگر «عدالت» را می‌خواهد؛ ثمره‌ی برقراریِ آن در زندگیِ نسل‌های بعد را هم دیده است. یا اگر امروز برای «آزادی» برنامه می‌ریزد، آن برنامه طوری است که «بستر رشد نسل‌های آینده» را گسترده‌تر کند نه محدودتر.
اثر سرریز این همه «خوشبینی» به جامعه می‌دانید چیست؟ تاب‌آوری! همان «توانِ مقاومت» که این روزها از نان شب واجب‌تر است...
✅رای به جلیلی رأی به «تاب‌آوری ایران» خواهد بود.
✍ محمدحسین امینی
۳ تیر ۱۴۰۳
👈 کانال حامیان دکتر #سعید_جلیلی
@fetneh1🔥