💠🔸نکات تفسیری صفحه۲۲بقره 🔸💠 🔹(قسمت اول) ۱_ پیامبر اکرم و مسلمانان، سیزده سالی را که بعد از بعثت در مکّه بودند، به سوی کعبه نماز نمی خواندند، امّا بعد از هجرت به مدینه، چند ماهی نگذشته بود که یهودیان زبان به اعتراض گشوده و مسلمانان را تحقیر کردند و گفتند: شما رو به قبله ما بیت المقدّس نماز می‌خوانید؛ بنابراین پیرو و دنباله رو ما هستید؛ و از خود استقلال ندارید. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از این اهانت ناراحت شد و هنگام دعا به آسمان نگاه می‌کرد؛ گویا منتظر نزول وحی بود؛ تا آنکه دستور تغییر قبله صادر شد. پیامبر دو رکعت نماز ظهر را به سوی بیت المقدّس خوانده بود که جبرئیل مأمور شد؛ بازوی پیامبر را گرفته و روی او را به سوی کعبه بگرداند؛ در نتیجه پیامبر صلی الله علیه و آله یک نماز را به دو قبله خواند و اکنون نیز در مدینه نام آن محلّ به مسجدِ قبلتَین معروف است. بعداز این ماجرا، یهود ناراحت شده وطبق عادت خود شروع به خرده گیری کردند؛ آنها که تا دیروز می‌گفتند: مسلمانان استقلال ندارند و پیرو ما هستند؛ اکنون می‌پرسیدند: ⁉️ چرا اینها از قبله‌ی پیامبران پیشین اعراض کرده‌اند؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مأمور شد در جواب آنها پاسخ دهد: « مشرق و مغرب از آنِ خداست و خداوند مکان خاصّی ندارد.» آری، تغییر قبله، نشانه حکمت الهی است نه ضعف و جهل او. همچنان که در نظام تکوین، تغییر فصول سال، نشانه‌ی تدبیر است، نه ضعف یا پشیمانی. خداوند در همه جا حضور دارد و شرق و غرب عالم از آن اوست؛ پس جهت گیری بدن به سوی کعبه، رمز جهت گیری دل به سوی خداست. چه بسا افرادی به سوی کعبه نماز بگذارند؛ ولی قبله آنان چیز دیگری باشد. ۲_ قداست و کرامت مکان‌ها و زمان‌ها، وابسته به عنایت پروردگار است، نه چیز دیگر. «لِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ» ۳_ مسیحیان در موقع عبادت، رو به محلّ تولّد حضرت عیسی در بیت المقدّس می‌ایستادند؛ که نسبت به محلّ سکونت آنان، در مشرق قرار داشت و یهودیان رو به بیت المقدّس عبادت می‌کردند؛ که نسبت به محلّ سکونتشان، در طرف مغرب قرار می‌گرفت؛ ولی کعبه نسبت به آن دو در وسط قرار می‌گیرد و قرآن با اشاره به این موضوع، می‌فرماید: « همانگونه که ما کعبه را در وسط قرار دادیم؛ شما مسلمانان را نیز امّت میانه قرار دادیم.» 💠 قرآن کریم صفحه ۲۲ سوره بقره 💠 🌸https://eitaa.com/feyzesahar🌸