وصیت امام مجتبی (ع): محمد بن مسلم می گوید: « سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) يَقُولُ: لَمَّا احْتُضِرَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ (ع) قَالَ لِلْحُسَيْنِ: يَا أَخِي! إِنِّي أُوصِيكَ بِوَصِيَّةٍ فَاحْفَظْهَا فَإِذَا أَنَا مِتُّ فَهَيِّئْنِي ثُمَّ وَجِّهْنِي إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) لِأُحْدِثَ بِهِ عَهْداً ثُمَّ اصْرِفْنِي إِلَى أُمِّي فَاطِمَةَ (ع) ثُمَّ رُدَّنِي فَادْفِنِّي بِالْبَقِيعِ وَ اعْلَمْ أَنَّهُ سَيُصِيبُنِي مِنَ الْحُمَيْرَاءِ مَا يَعْلَمُ النَّاسُ مِنْ صَنِيعِهَا وَ عَدَاوَتِهَا لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ ص وَ عَدَاوَتِهَا لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ » از وجود مقدس امام باقر (ع) شنیدم که فرمودند: هنگامی که وفات امام حسن (ع) فرا رسید، خطاب به امام حسین (ع) فرمودند: ای برادر! من به تو وصیتی می نمایم پس به آن عمل نما! آنگاه که من جان سپردم، مرا تجهیز نموده و به سوی مرقد رسول خدا (ص) ببر تا با او دیداری تازه کنم. سپس مرا سوی مرقد مادرم فاطمه (س) ببر و بعد از آن مرا به بقیع برده و در آنجا دفن نما! و بدان که از جانب عایشه حادثه ای برای من ایجاد می شود از آنچه مردم می دانند از رفتار او و دشمنی او با خدا و رسولش و عداوت او با ما اهل بیت. (کافی، ج 1، ص 302، باب الاشارظ و النص علی الحسین بن علی (ع)، ح 3) #امام_حسن #شهادت #وصیت https://www.instagram.com/p/CFjVb3xhghX/?igshid=ovgg2akvylbc