┄┅═✼✿‍✵🌹✵✿‍✼═┅┄ ✳️➖بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ➖✳️ 🔸🔷لاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ 🔷🔸 ➖➖➖➖➖➖➖ 🔴قابل توجه کسانی که میگویند ابن ملجم هم نماز میخواند، ولی آخرش قاتل امام علی (علیه السلام) شد.🔴👇 💎👈ارتباط انفاق و نجات از آزمایش و فتنه های الهی :👇 ما در تاریخ شاهدیم که بعضی افراد نماز می خوانند، ولی عاقبت می شوند یکی مثل خوارجی ها و ابن ملجم ها و ... 🔻ببنید عامل اصلی گمراهی انسانهای مسلمان و خداپرست این است که در اطاعت و بندگی خداوند اخلاص ندارند، یعنی خداوند را عبادت می کنند ولی، نه به خاطر دوستی خداوند و نه به خاطر عظمت و شایستگی خداوند، بلکه عبادت به نام خداوند است و به کام خودشان، مثلاً ابلیس که فقط یک سجده اش 2000 طول کشید، خداوند را عبادت کرد ولی نه از سر اخلاص، بلکه عبادتش برای حبِّ نفسش بود، برای کسب جاه و مقام بیشتر، برای از دست ندادن مقامی که در آن قرار داشت، بود. اگر کسی اینگونه خداوند را عبادت کند، خداوند هم بر اساس سنت همیشگی اش که امتحان کردن است، هدف او را نمایان می کند و بدینوسیله رسوا میشود. حالا سوال این است که چه عاملی باعث می شود انسان اخلاص نداشته باشد، پاسخ روشن است، خودخواهی و حبّ نفس عامل اصلی عدم اخلاص است، لذا خداوند هم یک راهی بسیار عالی برای رهایی از خودخواهی بیان نمودند و آن چیزی نیست جز انفاق، انفاق از ریشه نفق به معنای سوراخ زدن و تونل زدن می آید، در واقع بین انسان و خداوند حجابی است که انسان خداوند را نمی بیند، و آن حجاب، همان دوست داشتنی ها و علایق انسان به دنیا و مظاهر دنیا است، لذا خداوند در آیه 92 سوره مبارکة آل عمران می فرمایند: "هرگز به (حقيقت) نيکوکارى نمى‏رسيد مگر اينکه از آنچه دوست مى‏داريد، (در راه خدا) انفاق کنيد؛ امام علی (علیه السلام) می فرمایند من خدایی را که نبینم عبادت نمی کنم، این سخن مولا، یعنی اینکه ایشان، تمام حجابهای بین خود و خداوند را (بوسیله گذشتن از علایق) برداشته اند، این به این معنی نیست که ایشان تارک دنیا است، بلکه به این معنی است که به دنیا دل نبسته و علاقه ندارد، و با انفاق دوست داشتنیها در راه خداوند، این بی علاقگی را به اثبات رسانده است، لذا او به هر چیزی می نگرد یاد خداوند می افتد، چون دیگر حجابی وجود ندارد تا مانع شود.پس انفاق یعنی سوراخ و تونل زدن متعدد در موانع و علایق، جهت دریافت نور معرفت الهی، از آن سوراخهای ایجاد شده، کسی که در یک اتاق تاریک قرار گرفته باید برای دریافت نور، سوراخ هایی، در آن اتاق ایجاد کند، تا هم اتاق داشته باشد و هم نور، نه اینکه کلاً اتاق را خراب کند(تارک دنیا) بلکه باید سوراخ های متعدد ایجاد کند این میشود همان تأویل انفاق. بنابراین، مأموریت نماز به فرموده، حضرت زهرا(سلام الله علیها) در خطبه فدکیه، از بین بردن تکبّر است و مأموریت انفاق از بین بردن حبّ نفس است، کسی که نماز می خواند ولی انفاق نمی کند، نمازش دروغین است و اخلاص ندارد. و نیز کسی که انفاق می کند، ولی نماز نمی خواند، او هم انفاقش دروغین است و اخلاص ندارد. و خداوند کسی را که اخلاص نداشته باشد،هدایت نمی کند، و کسی را که خداوند هدایت نکند بصیرت نخواهد داشت و کسی که بصیرت نداشته باشد به راحتی در فتنه ها گمراه میشود و عاقبت به شرّ. و مشکل اساسی امثال خوارج و کسانی که پای منبرِ، بهترین و عالم ترین ، سخنور جهان یعنی، امام علی (ع) قرار داشتند، ولی هدایت نمی شدند، و کسانی که در لشگر یزید قرار گرفتند، و خون پسر پیامبر را مباح دانستند، مشکل اساسی آنها این بود که حبّ نفس داشتند و خود خواه بودند، و این خود خواهی را با انفاق کردن، برطرف نکردند، و بعضاً زکاتی هم که پرداخت میکردند، با کراهت و یا از روی ریاکاری و یا به هر دلیلی دیگر بوده است، بنابراین خود خواهی دنیا دوستی می آورد و دنیا دوست، فاسق است و فاسق هرگز هدایت نمی شود.(آیه 24 سوره مبارکه توبه)، _________________ _________________ 🇮🇷🔻لبیک یا مهدی🔻 🔺@forghan_56🔺 ┄┅═✼✿‍✵🌸✵✿‍✼═┅┄