آیت الله محی الدین حائری شیرازی: حضرت امام حسین (ع) در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا جور دیگر: شب عاشورا سخن از "نمیخواهم ، احتیاج ندارم ، بروید ، بیعتم را برداشتم " بود... روز عاشورا می گوید: "بیایید و به من کمک کنید ، آیا یاور و مددکاری هست؟" " هَل مِن ناصِر یَنصُرُنِی؟؟؟ " شب صحبت میکند تا مبادا خبیثی در بین طیب ها باشد ، و روز سخن میگوید تا مبادا طیبی در بین خبیث ها مانده باشد... شب غربال میکند تا فقط صالحان بمانند و روز غربال می کند تا فقط اشقیاء در مقابل او ایستاده باشند...