*🔵وَ الْفَجْرِ وَ لَيالٍ عَشْرٍ* *🔸(بمناسبت آغاز شبهای دهه اول ماه ذیحجه )* *🔹وَ الْفَجْرِ سوگند به سپيده دم، سوگند به لحظه بيدارى دلهاى آگاه، سوگند به آن وقت روحانى.* *🔹وَ لَيالٍ عَشْرٍ. و سوگند به شبهايى ده گانه... نه تنها يك ده شب، بلكه ده شبهايى در سال...* *«فجر» به عنوان قطعه ‏اى [روحانى‏] از شبانه روز [مطرح است‏] و اين ده شب (يعنى ده شبانه روز) به عنوان قطعه‏ اى روحانى از سال.* *🔹قسم به ده شبِ كسانى است كه اين ده شب را دارند.* *خيلى از افراد يك عمر در دنيا زندگى مى‏ كنند و اصلا فجرى يا چنين ده شبى ندارند.* *🔹از نظر دستورهاى اسلامى لااقل دو ده شب در سال هست كه وضع خاصى دارند و عنايت خاصى به آنها هست. يكى ده شب اول ماه ذى ‏الحجه است كه مى ‏آيد و مى‏ گذرد و ما اصلا احساس نمى‏ كنيم كه چنين ده شبى آمد و رفت.( ده شب دیگر ، دهه آخر ماه مبارك رمضان است)* *🔹شايد [از نظر فضيلت‏] هيچ ده شب متوالى مثل اين ده شب وجود ندارد .* *موسى در اول ذى‏ القعده به ميقات الهى رفت و يك ميقات و به اصطلاح يك نوع خلوت سى شبى با خداى خودش داشت،* *🔹ولى مثل اينكه در آن سى شب نتوانست به پايان برساند، [لذا] تكميل شد به ده شب ديگر و شد چهل شب، يك اربعين.* *آن ده شبى كه با آن تكميل شد، همين ده شب اول ذى‏ الحجه بود.* *🔹و لهذا در اخبار و روايات ما نمازى وارد شده‏ كه در دهه‏ اول ذى ‏الحجه بين نماز مغرب و عشاء خوانده مى ‏شود و در آن بعد از «حمد» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ‏» اين آيه خوانده مى‏ شود:* *«وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسى‏ لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ» (اعراف/ 142 )* *🔹در كتابهاى دعا هم براى اين شبها آداب خاصى هست و اهل معنا معتقدند كه در اين شبها آثار خاصى هست كه در شبهاى ديگر نيست؛* *يعنى اگر كسى به دستورهايى كه درباره اين شبها رسيده عمل كند آثار خاصى دارد.* *▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(10 - 14))، ج‏28، ص: 530-529- با تلخیص