🌿 زمانی که جهان، تماماً انرژی و پلاسما بود و نهایتِ هستی به کوارک و ابرهای هیدروژن و هلیوم ختم می‌شد و هنوز میلیاردها سال، تا تولدِ اولین ستاره باقی مانده بود؛ من در قالبِ یک اتمِ خنثی، در گوشه‌ی دنجی از کائنات به دوست داشتنت مشغول بودم... من سیزده میلیارد و هشتصد میلیون سال است که دوستت دارم، و تو برای دلم، و تو برای ذهنم، جاذبه‌ی عجیبی داری؛ حتی عجیب تر از نیروی آفرینشِ نخستین ستاره حتی عجیب تر از گرانشِ عظیم ترین سیاره! تو برای من جاذبه داری، و من تو را به طرز شگفت انگیزی؛ دوست دارم... ♥️ از تو ممنونم 🇮🇷 رسانه انقلابی گام آخر https://eitaa.com/joinchat/646840552C8ab042d2f0 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌