{مسمومیت جیوه یا بیماری کرونا؟؟؟ }
شواهدی مبنی بر شباهت مسمومیت جیوه با بعضی علائم بیماری کرونا نشان داده شد. از جمله این شواهد، شباهت حساسیت و بیماری های پوستی ناشی از مسمومیت جیوه و علائم کرونای پوستی بود. همچنین نشان داده شد که جیوه موجود در واکسن ها می تواند باعث اختلالات مغزی و اوتیسم در کودکان شود. اختلالات مغزی را ما در بیماران کرونایی نیز مشاهده می نماییم. همچنین نشان داده شد که مسمومیت با جیوه باعث فقر آهن و کم خونی می شود. بیماری کرونا نیز چنین علائمی را نشان می دهد. در ادامه علائم کلی مسمومیت جیوه به شما نشان داده می شود و با علائم بیماری کرونا مقایسه می شود.
{Mercury (جیوه):
تمام اشکال این فلز مایع نقره ای رنگ سمی است و نظر به اینکه بیش از ۱۱۵ ترکیب شناخته شده جیوه وجود دارد؛ احتمال بسیار زیادی برای مسمومیت با آن وجود دارد. ترکیبات جیوه به وفور در سفید کننده های پوست و مو، آفت کش ها (به صورت پودرهای قابل تعلیق و شكل تدخینی)، ضد عفونی کننده ها، واکسن ها، مواد منفجره، ماده پرکننده دندان (آمالگام)، لامپ های کم مصرف، باطری ها، رنگ ها و صنعت تولید نمد مورد استفاده قرار می گیرد. در زمان های قدیم بسیاری از کلاه سازان از جیوه برای شکل دهی کلاه ها استفاده می کردند به طوری که اعتقاد بر این است که کلاه ساز دیوانه؛ لوئیس کارول؛ در واقع دچار مسمومیت با جیوه بوده و همچنین این مسمومیت باعث مرگ تعداد زیادی از کلاه سازان در دهه ۱۸۰۰ شده است. به همین دلیل به مسمومیت جیوه در قدیم بیماری "کلاه دیوانه" می گفتند. همچنین اصطلاح دیوانه مثل کلاه ساز" نیز برگرفته از سمیت مغزی جیوه بین کلاه سازها بوده است. به هر حال سمیت جیوه بستگی به شکل شیمیایی آن دارد. شایع ترین شکل جیوه به صورت فلز آزاد (شكل عنصری با فلزی با ظرفیت صفر) است که به عنوان مثال در تب سنج های پزشکی وجود دارد. مصرف خوراکی این شکل جیوه از جذب گوارشی چندانی برخوردار نبوده که در نتیجه خطر جدی مسمومیت را در پی نخواهد داشت. لیکن استنشاق بخار جیوه (شکل عنصری) بسیار خطرناک است. پرسنل شاغل در مطب دندانپزشکی نیز بویژه در شرایط عدم تهویه مناسب و یا وجود سیستم های تهویه بسته ممکن است در معرض سطوح بالایی از این بخارات سمی قرار گیرند. کلرید جیوه در مواد ضد عفونی کننده موجود بوده که سمی ترین شکل از بین تمام ترکیبات جیوه به شمار می رود. ترکیبات جیوه آلی که از جمله برای ضد عفونی 👈بذر گیاهان استفاده می شوند به شدت سمی بوده (از جمله اپیدمی های مسمومیت تصادفی ناشی از غلات آلوده به متیل و اتیل جیوه در عراق و چین) و همچنین مواردی از مسمومیت متعاقب مصرف ماهی و یا آب آلوده گزارش شده است (از جمله اپیدمی خلیج میناماتای ژاپن)، همچنین کارگران مشاغل مختلف در معرض خطر مسمومیت با جیوه قرار دارند که برای مثال می توان به کارگران صنعت ساخت تب سنج و فشارسنج جیوه ای، باطری سازی، دیگ های بخار، وسایل کالیبراسیون، سود سوزآور، برس های کربنی، ژنراتورهای برقی، سفال و سرامیک، ساخت کلر، آمالگام دندان، وسایل الکتریکی، لامپ های نئون، گندزداها، رنگ ها، مواد منفجره، لوازم آتش بازی، جوهرسازی، داروسازی، حشره کش ها، آفت کش ها و نگهدارنده های چوب اشاره کرد. مسمومیت حاد ناشی از استنشاق بخار جیوه (شكل عنصری یا فلزی) تقریبا بلافاصله رخ داده که از علائم آن می توان به 👈اختلال گوارشی، 👈سرفه، 👈تب، 👈تهوع، استفراغ و اسهال اشاره نمود. همچنین استنشاق این بخارات باعث آسیب به 👈 مغز و 👈ریه ها شده به طوری که باعث آسیب جدی سیستم تنفسی و بروز پنومونی، ادم ریه شده (پنومونی ریه= ذات الریه) و مرگ متعاقب فیبریلاسیون بطنی به وقوع می پیوندد. مسمومیت مزمن (طی مواجهه مزمن) باعث آسيب به سیستم عصبی مرکزی و بروز سایکوز (نوعی اختلال روانی) می گردد. خوردن کلرید جیوه و یا سایر املاح محلول جیوه و یا سایر املاح محلول جیوه می تواند باعث تشنگی، درد شکم، استفراغ، اسهال و سپس آسیب 👈کلیوی و مرگ شود. 👈آلودگی پوستی با ترکیبات جیوه باعث علائمی نظیر؛ افسردگی، خواب آلودگی، 👈کاهش وزن، 👈بی اشتهایی، 👈سردرد، 👈اضطراب، 👈انواع توهم ها، شلی و افتادگی دندان و تومور می شود.
باید دانست که ترکیب دی متیل جیوه می تواند حتی از 👈دستکش های آزمایشگاهی عبور کند و طی جذب از راه پوست، باعث مسمومیت و حتی مرگ شود. مکانیسم کلی سمیت جیوه را مانند سایر فلزات سنگین اتصال به گروه های سولفیدریل اجزای داخل سلولی (بویژه آنزیم ها) می دانند. همچنین اعتقاد بر این است که جیوه (بویژه متیل جیوه) می تواند به 👈پروتئین توبولین (بویژه در سلول های مغزی) متصل شده و باعث اختلال در میکروتوبول ها و در نهایت بر هم زدن ساختمان و فعالیت اسکلت سلولی شود. }(کتاب دایره المعارف سم شناسی مولفین محمدامراللهی شریف آبادی و آیدا صیاد ص ۱۳۷)