♦️آسیب ترس ✍️سید عبد الله شُبَّر در کتاب «مصابیح الانوار في حل مشکلات الاخبار» در باب ضرر وهم و ترس از امراض نوشته است : 🔸 اهل حدیث گویند : همانا «وهم» و «ترس» مضر هستند، و چه بسا مایه‌ی مرگ شخص شوند. پس اگر اهل شهری به جهت ورود طاعون‌زدگان بر خود، توهم کنند و فال بد بزنند، از آنان دچار آسیب می شوند زیرا که وهم و ترس کُشنده است. ‌🔸گروهی از حکماء گفته‌اند: چنانچه ماری شخصی را بگزد، آن شخص خودش مار را نبیند و به او بگویند نیش زنبور است و او باور کند، چه بسا که نمیرد و چنانچه بر عکسش اتفاق افتد و فکر کند مار او را نیش زده در حالی که زنبور نیش زده است چه بسا بمیرد. 🔸گویند : وجهش این است که اگر باور کند نیشِ زنبور، مار گزیدگی است، قلب هراسان و منقبض می‌شود و بدن سست می‌گردد و منافذ به سوی قلب باز می‌شود تا اینکه سم سریعاً به قلب می‌رسد و اگر سم زنبور به قلب برسد برای مرگ شخص کافی است و چنانچه به این باور برسد که مار گزیدگی، نیش زنبور است قلب قوی می‌شود و به قوت قلب، بدن قوی می‌گردد. پس استخوان‌ها و گوشت محکم و منافذ مسدود می‌شود و سم به قلب نمی‌رسد. 📙مصابیح الانوار فی حل مشکلات الاخبار ج۱ ص۶۱۲ ☑️ اثر منفیِ ترس و توهم بر سیستم ایمنی بدن در نزد پزشکان امروزی نیز ثابت و معتبر است. بارها مشاهده و شنیده شده که افراد در برابر اندک آسیب‌هایی به جهت ترس و قالب تهی کردن از پای در آمده، و بالعکس بسیاری در برابر شدید‌ترین آسیب‌ها به خاطر قوت روحی و عدم واهمه دوام آورده‌اند. ❗️قابل توجه کسانی که در این ایام با تمام قوا و به هر طریقی در قلوب مردم القای ترس و هراس افکنی کردند. بی‌محابا هر آمار و نقلِ دروغ و ثابت نشده‌ای را منتشر ساختند و یک زکام معمولی(کرونا) را این همه بزرگ جلوه دادند. وای به حال آنان که شریک‌اند در خونِ کسانی که از روی رعب و وحشت جان به این زکام تسلیم می‌کنند.