⭕️به بهانه قراداد راهبردی جمهوری اسلامی ایران و چین: اخیرا و پس از اعلام انعقاد قرارداد راهبردی ۲۵ ساله فیمابین جمهوری اسلامی ایران و چین شاهد آغاز جنگ رسانه ای شدیدی بر علیه این قرارداد هستیم که این ظاهر قضیه به بهانه دفاع از منافع ملی و در واقع امر جهت دفاع از منافع غرب است. در وهله اول همه ما معتقدیم که هر قرارداد منعقد شده با طرف های خارجی باید ضامن منافع ملی ایران باشد چه با شرق باشد چه با غرب. اما در این بین عده ای هستند که منافع ملی ایران را تنها و تنها در ارتباط ذلیلانه با غرب تعریف میکنند و از غیر آن گریزان روزی ایران را بخاطر ارتباط با ونزوئلا تمسخر میکردند و روزی رییس جمهور چین را از ایران دست خالی بدرقه کردن و باری دیگر بازار ۵۰۰ میلیون نفری منطقه را رها کردند و همگی به سبب اعتماد به سیب و گلابی برجام و سرمستی از حصول آن بود. اکنون که برای این جماعت خواب آشفته اعتماد به غرب تعبیری جز خسران نداشت و با گذر زمان و مشخص شدن نفاق مدعیان حقوق بشر غربی و ضعف مدعیان گفت و گوی مملکت ما ، برخی منافع ملی ایران ولو بصورت جزئی در ارسال بنزین به ونزوئلا_بعنوان نمونه-محقق شد و در همین راستا برنامه راهبردی فیما بین ایران و چین با قطع نظر از مفاد آن که تا کنون بصورت کامل تبیین نشده پس از سالها در زیر میز بودن دوباره بر روی میز آمد. اما لشکر قلم به دست غرب پرست که هویتشان در دفاع از منافع غرب تعریف میشود دوباره دست به قلم شده و با حمله ای پیش دستانه و بدون نقد عالمانه و منافقانه سوگوار عزت و منافع ملی ایران شده اند همان گروهی که برای برجام و توتالی یقه میدریدند ، که همراهی با آنان جز خسارت محض و به تارج رفتن منافع ملی چیزی در برنداشت و هم اکنون منافع ملی ایران همانند سایر مفاهیم مقدس چون آزادی و حقوق شهروندی و... اسیر مطامع این جریان خودفروخته است و میتوان مصادیق واضحی از نفوذ فرهنگی و...را مشاهده کنیم. ✍ناصر مهدوی خواه @gamedovomeenqelab