حال اقتصاد چگونه خوب می‌شود؟ - ۱ 🔹اقتصاد هر کشور، با تولید قدرتمند می‌شود. و هر چه قدرتمند شد، در برابر تهدید‌ها و آسیب‌ها، مصونیت بیشتری پیدا می‌کند. یک مسئولیت مهم هر دولتی، حباب زدایی از اقتصاد و واقعی کردن آن برای برنامه‌ریزی در جهت بهبود روندهاست. ♦️دولت آقای روحانی در هر دو حوزه، به خطا عمل کرد: در تقویت تولید کم گذاشت یا خلاف اقتضائات آن رفتار کرد؛ اما در مقابل، اقتصاد را از حباب انباشت. دمیدن حباب در پیکر اقتصاد، با وعده‌های انتخاباتی آغاز شد و سپس با هفت قلم آراستن برجام، شدت گرفت. 🔹برخی مدیران، گردش کار پیچیده اقتصاد را در «برجام و امکان خام فروشی نفت» خلاصه کردند. آنها همین حالا هم همه افتخار شان به رشد اقتصادی سال 95 است اما نمی‌گویند که این «رشد بی‌کیفیت»، عمدتا مربوط به افزایش درآمد نفت بود. (بگذریم که یک سال بعد، موعد انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران می‌رسید و این موضوع، برای تداوم روند مطلوب غرب در زمینه تضعیف قدرت ایران مهم بود) ♦️فروش نفت که دو برابر شد، دولت قبل از هر چیز، دروازه واردات را گشود. مدلی از «تنظیم بازار» که زحمتی نداشت، اما چشم و دهان پرکن بود. مانند مُسکّنی که درد را موقتا کاهش دهد و بیمار را از اصل بیماری غافل سازد. توسعه واردات به چه قیمتی اتفاق افتاد؟ به قیمت زمین خوردن تولید ملی و تضعیف بنیه اقتصاد کشور. 🔹رفتارهای تبلیغاتی بر تدابیر آمیخته با زحمت غلبه کرده بود. سهمیه‌بندی بنزین و کارت سوخت ناگهان حذف شد و بلافاصله قاچاق سوخت دوباره رونق گرفت؛ خسارت حداقل روزانه 100 میلیارد تومانی به مدت چهار سال. برند‌ها و مارک‌های تجملاتی خارجی در ازای درآمد نفت به کشور سرازیر شد. ♦️واردات راهبردی و فنی همچنان تحریم بود؛ اما واردات و قاچاق کالا‌های مصرفی دارای مشابه داخلی یا تجملی، آزاد. تولید در این روند، تبدیل به کاری پر ریسک شد؛ در مقابل دلالی و سوداگری که با عنایت به شوک‌های تورمی ناشی از ضعف تولید، پر سود و بدون ریسک به نظر می‌رسید! 🔹تلخ‌تر اینکه سوداگران و فعالان اقتصاد زیرزمینی، معمولا مالیات شان هم نزدیک به صفر بوده؛ بر عکس تولیدکنندگان. خود محرومیتی از درآمدهای مالیاتی هم یکی از عواقب اتکا به نفت فروشی و وابسته کردن اقتصاد به یارانه پنهان حاصل از این نوع مدیریت است. ♦️بختک «پرداخت یارانه پنهان و غیر هدفمند» از طریق درآمد نفتی، دوباره روی اقتصاد ما افتاده بود. بنزین را گران وارد کردند و ارزان، دست قاچاقچیان یا پر مصرف‌های بی‌عار سپردند! 🔹درآمد ارزی کمیابی را که قرار بود چندی بعد در مضیقه قرار بگیرد، به قیمت نابودی کسب و کار و تولید ملی، دست وارد‌کننده‌ها و دلالان ارز دادند تا از رانتش برخوردار شوند و تورم را سر سفره مردم بگذارند! ♦️وقتی زلف همه چیز اقتصاد به درآمد نفت گره زده شد، معلوم است که با مضیقه این درآمد یا دستکاری شدن و نوسان نرخ دلار، عرض و طول اقتصاد (با بهانه و بی‌بهانه) دستخوش تلاطم می‌شود و حال آنکه بخش عمده‌ای از اقتصاد، ارتباطی به ارز ندارد. 🔹در متن همین سوء تدبیر، 18 میلیارد دلار به قیمت 4200 تومان ظرف دو ماه حراج شد و 27 میلیارد دلار را هم مدعیان واردات بی‌هیچ ضابطه‌ای دریافت کردند؛ اگر خواستند کالا وارد کنند، اگر هم میل شان نکشید، به نرخ آزاد در بازار بفروشند و بی‌هیچ زحمتی، در ازای هر دلار 15 هزار تومان کاسب شوند! 💢ادامه دارد💢 #محمدایمانی 🏴@gamedovomeenqelab