تعلقات و تعصبات ایدئولوژیک، گاه راه تعقل و تفکر را بر آدمی می‌بندند و انسان، بدیهیات را نیز چون در تنگنای ایدئولوژی‌اش نمی‌گنجد و با پیش‌داوری‌های ساختگی‌اش جور در نمی‌آید، نفی می‌کند. ایران از ۴۱ بند برنامه اقدامی که با FATF توافق کرده بود، ۳۹ بند را اجرا کرده و صرفا به دلیل اجرا نکردن ۲ بند، در بدترین لیست این نهاد قرار گرفته است که موسوم به لیست سیاه است و آن سوی این لیست دیگر وضعیت وخیم‌تری نیست. در این سو، هزاران استدلال و استشهاد و استناد وجود دارد که با اجرای توصیه‌های این نهاد، به دست خودمان مسیرهای انتقال ارز به داخل کشور را محدود و مسدود کرده‌ایم و یکی از اصلی‌ترین دلایل وضع امروز ارز را باید در اجرای توصیه‌های FATF به عنوان نهاد مکمل تحریم‌های آمریکا دید. شاید اعترافی بالاتر از این در موضوع بحث نباشد که خوان زاراته مشاور وزیر جنگ اقتصادی (خزانه‌داری) آمریکا در کتابش می‌گوید برای تکمیل نقشه تحریم مالی، استانداردهای FATF را ارتقاء می‌دادیم. در چنین شرایطی، وقتی در لیست سیاه FATF قرار داریم و وضعمان بدتر از این نخواهد شد، آیا عقل سلیم حکم نمی‌کند که با یک فرمان رئیس‌جمهور اجرای برنامه اقدام FATF متوقف شود تا راه تنفس ارزی کشور باز گردد؟ آیا جز تعلق و تعصب ایدئولوژیک به مسیر غرب است که مانع آزمودن طریق دیگر می‌شود؟ 🏴@gamedovomeenqelab