انتخابات و ظهور 🌱انتخابات برای یک عده موقف خیلی مهمی نیست. چیزی عوض نمیشود. یکی میرود یکی دیگر میاید. همه هم مثل هم. همه بی عرضه. همه بی لیاقت. همه فکر دعواهای سیاسی خود. همه بی خیال دردهای مردم. همه فقط دم انتخابات به فکر مردم. همه اهل لابی. همه در خانه های راحت و بچه هایی که بی دغدغه درس خوانده اند و در راحتی بزرگ شده اند. همه خانه هایشان بالاشهر. همه اهل شعارهای مشمئز کننده بی عمل. همه فقط گذشته شان انقلابی. پس ولشان کن . وقتی انها درد ما را نمیفهمند چرا اصلا باید به آنها فکر کنیم تا چه رسد به انتخاب کردن و رای دادن به آنها. 🌱اما انتخابات فقط ابزار نیست بلکه خودش موضوعیت دارد. انتخابات نشان دهنده قدرت مردم است. انتخابات بروز دادن آن هویت واحد و قدرتمند جامعه است. وقتی این هویت واحد، خود را نشان میدهد فضا برای رشد تک تک آدمها فراهم تر میشود. وحدت جامعه وجه ایمانی و الهی جامعه است ، در یک فضای ایمانی همه قدرتمند تر و معنوی تر میشوند. «انتخابات ابزاری» بعد از صندوق رای تمام میشود، لذا کسی که قدرت میگیرد با هر مقدار رای هر غلطی پس پرده میکند. اما انتخابات حقیقی با صندوق رای باقی میماند، هر کس رای بیاورد پیش چشم همه است. هر کس، ولو بدترین آدم روی زمین باشد، آن وقت دست قدرت الهی مردم، اجازه نمیدهد او هر غلطی انجام دهد. اصلا جامعه پای کار اجازه نمیدهد متصدیان تشخیص صلاحیت ها هم حتی خطا کنند. جامعه غایب راه را برای خطای مسوولین باز میکند. 🌱اشتباه نکنید. اصلا ماجرا از این هم عمیقتر است. ما در هر انتخابات با چهارتا کاندیدای قد و نیم قد مواجه نیستیم. بلکه با خودمان مواجهیم. ملت با خودش مواجه است. ظلم به انتخابات ظلم به خودمان است. ظلم به نفس، نیز ریشه ظلم های زیادی است در دل جامعه. شیطان یا همان دشمن خارجی نیز به نفسی که به خود ظلم کرده بیشتر امید میبندد. شک نکنید، با بی تفاوتی به انتخابات، امنیت کمتر خواهد شد. شک نکنید تحریم بیشتر میشود. شک نکنید فقر بیشتر میشود. انتخاب نکردن خودش یک انتخاب است باید دید چه نصیبمان میکند. چه میدهد و چه میگیرد. 🌱انتخاب نکردن یعنی فریاد مردم بلند نشود یعنی قدرت مردم خود را نشان ندهد. یعنی هر طور بخواهند تفسیرمان کنند. هر بلایی به سرمان بیاورند. مثل دورانی که پادشاهان با جنگ قبیله ای روی کار میامدند و مردم سرشان به کارشان بود. جامعه ای که فضایش را ضعف و بی خیالی بگیرد، تک تک آدمها در آن با یک زندگی بی روح و بی انگیزه خواهند زیست. بدتر از هر زمان دیگر. در این جامعه قبیله ای حکومت اجنبی زمینه سازی میشود مثل پهلوی بعد قاجار. جامعه غایب که حاضر در میدان نیست به مرور خود را میفروشد به اجنبی به دشمن. 🌱 یک روز یک نادانی میگفت بین بنی العباس و بنی امیه کدام را انتخاب کنم؟ جواب دادم انتخاب نکردن، از هر دو بدتر است.چون به معنای انتخاب اراده شیطان است، از هر دو بدتر است. چون به معنای حاضر نبودن و خود را به دست آنها سپردن است از هر دو بدتر است. چون به معنای خود را رها کردن است. این آدم قدرت تقابل و یا تعامل درست با حاکمان را هم حتی نخواهد داشت. چون نیست. چون از صحنه غایب است. امام معصوم هم مشغول آوردن مردم پای کار بود، دنبال قیام کننده بود. لذا گفت ما انت من رجالی و لا الزمان زمانی. او کنار نکشید و کنار نکشیده، پیروزی او در این است که مردم حقیقتا پای کار بیایند. کنار کشیده ها یا باید لاحکم الا لله سر دهند مثل خوارج یا زیر پای حکومت حجاج به پایش بیعت کنند و به زور تن دهند و البته هر دو هم به یک جا ختم میشود. تکلیف مردم با خودشان روشن باشد با همه چیز روشن میشود. من عرف نفسه فقد عرف ربه. 🌱 آری انتخابات دوران رشد معنوی تک تک ما است. رشد معنوی واقعی جامعه باعث رشد مادی او هم میشود. انسانهای مومن آرامند. پر تلاشند. پر امیدند. صبورند. خسته نمیشوند. آری ، زمان انتخابات در یک کشور، بهار بیداری است. بهار یک انقلاب است. برای همین انتخابات کمر دشمن را میشکند. اگر همه ما ، همه با این نیت بیاییم وسط و کار کنیم در این دوران، حقیقتا هم وارد مبارزه و هم معنویت، میشویم. انتخابات را درست ببینیم. تا معلوم شود چگونه هر انتخابات یک گام ما را به ظهور نزدیک میکند. #انتخابات1400 #ظهور #انقلاب_اسلامی @ali_mahdiyan @gamedovomenghelab