نکته آیه ی شریفه؛ 💐💐💐💐💐💐 دعوت به پرستش خداى ودورى از توجّه به ديگران و تنها او را مؤثر دانستن، بارها در قرآن تذكّر داده شده است. از جمله: اگر انسان، تنها از من درخواست كند، من حتماً او را پاسخ مى دهم. «اجيب دعوة الداّع اذا دعان»(31) امّا اگر به سراغ ديگران رفت و از آنها حاجت خواست، بداند آنها نمى شنوند و اگر هم بشنوند اجابت نمى كنند. «ان تدعوهم لايسمعوا و لو سمعوا دعائكم ما استجابوا لكم»(32) انسانِ محدود در زندگى پرحادثه دنيا نيازمند پناهگاهى مطمئن است، انبيا پناهگاه واقعى را به او معرّفى مى كنند، «له دعوة الحق» امّا كمك هاى ديگران (طاغوت ها) يا براى استحمار يا استثمار يا تبليغات وحفظ موقعيّت خود و يا... مى باشد و در واقع آنچه براى آنها مطرح نيست، انسان است. انسان، فطرتاً تشنه حقّ و خواستار حقيقت است «ليبلغ فاه» ولى راه وصول به آن را گم مى كند. امّا جز ايمان به خدا و عشق و انس به او و دعا و درخواست از او، هيچ چيز ديگرى انسانِ بى نهايت طلب را سيراب نمى كند. «و ما هو ببالغه» چرا كه غير از اللَّه هر چه باشد سراب است و دعا از غير او بيهوده. ----- 31) بقره، 186. 32) فاطر، 14. 🪴🌸🪴🌸🪴🌸 @gamedovoom