نکته آیه ی شریفه؛
🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱
مسئله رهاكردن كفّار به حال خود كه از جمله ى «ذرهم» استفاده مى شود، به خاطر سركشى خود آنان است، وگرنه خداوند ابتدا براى هدايت همه ى انسانها، پيامبر فرستاده و كسى را به حال خود رها نكرده است. چنانكه اين مطلب بارها در قرآن مطرح شده است. از جمله: «و نذرهم فى طغيانهم يعمهون»(2)، آنان را رها مى كنيم تا در سركشى خود سردرگم شوند و در جاى ديگر مى فرمايد: «و يمُدّهم فى طغيانهم»(3) آنان را در سركشى كردن مهلت مى دهيم.
انسان به آرزو زنده است و اگر روزى آرزو از انسان گرفته شود از كار و تلاش دست برمى دارد. امّا آرزويى كه در اسلام مورد انتقاد قرار گرفته است، مربوط به موارد ذيل است:
1. آرزوى طولانى، 2. آرزوى بيش از عمل، 3. آرزوى بدون عمل، 4. آرزويى كه انسان را سرگرم كند، 5، آرزوى خير داشتن از كار و افراد بد.
پيامبراكرم صلى الله عليه وآله فرمود: من از دو چيز بر شما مى ترسم؛ يكى پيروى از هوسها كه شما را از حقّ باز دارد و ديگرى آرزوهاى طولانى كه شما را از آخرت غافل نمايد. در دعاى كميل مى خوانيم: آرزوهاى طولانى، انسان را از رسيدن به خيرات محروم مى كند. «و حَبَسنى عن نفعى بُعد آمالى»
-----
2) انعام، 110.
3) بقره، 15.
🌻🌻🌻🌻🌻
@gamedovoom