🔆 حامیان بزرگ زندگیهای نوپا
⁉️ والدین چگونه از ازدواج فرزندان حمایت کنند؟
🌐 یک ضربالمثل قدیمی میگوید: «اگر میخواهید راه پیشرویتان را بشناسید، از کسی بپرسید که از آن رد شده باشد». جوانانی که تازه تشکیل خانواده دادهاند یا پا در این میدان گذاشتهاند، از چه کسانی کمک و راهنمایی بگیرند بهتر و دلسوزتر از والدینشان؟
رهبر گرانقدر انقلاب نیز میفرمایند «بزرگترها اگر میخواهند این جوانها راحت زندگی کنند، باید آنها را نصیحت کنند و هدایت نمایند. اما دخالت نباید بکنند. بگذارند زندگیشان را بکنند.» ۷۴/۵/۱۸
در این یادداشت توصیههایی برای پدر و مادرها داریم تا دست فرزندانشان را برای تشکیل و پیشبرد زندگی جدید بگیرند.
1⃣ آسان بگیرید
خودتان وقتی سالها پیش زندگی مشترکتان را آغاز کردید، آیا تمام وسایل و امکانات امروز را داشتید؟ بعضیها شاید حتی الزامات اولیهی زندگی را هم به ندرت یا به سختی توانستید فراهم کنید. پس برای فرزندانتان هم سخت نگیرید.
نه خودتان را برای فراهم کردن امکانات مادی، زیادی به زحمت بیندازید، نه خانوادهی طرف مقابل را. رسم و رسوم پرخرج و بیفایده را رها کنید. لقمه را کامل و جویدهشده در اختیار بچهها نگذارید. اجازه بدهید بعضی از وسایل غیرضروریتر را با تلاش، قناعت و پسانداز خودشان، در طول زندگی مشترک تهیه کنند و طعم به دست آوردن را بچشند؛ آن وقت قدر داشتههایشان را بیشتر میدانند. جهیزیه، مهریه، خرید عقد و... نباید به سد راه زندگی جوانان تبدیل شود و غم و حسرت دیگران یا به زحمت افتادن خانوادهها را در پی داشته باشد.
2⃣ به اشتراکگذاری وسایل را فراموش نکنید
بعضی از وسایلی که عدهای اصرار دارند در جهیزیه باشد، شاید سالی یک بار هم به کار نیایند. میتوانید این وسایل را با فرزندانتان به اشتراک بگذارید و به طور مشترک از آن استفاده کنید. مثلا یک خانوادهی دو نفره، سالی چند بار به چرخگوشت نیاز پیدا میکند؟ اگر دختر، خیاط نباشد، چند وقت یک بار چرخ خیاطی به کارش خواهد آمد؟ و...
یادتان باشد چشم و همچشمی یک بازی بدون برنده است. پس برای رقابت با دیگران، کار خودتان و فرزندانتان را سخت و سنگین نکنید. هنگام تهیهی جهیزیه از خرید اینگونه وسایل چشم بپوشید و در عوض در صورت نیاز، آنها را به فرزندانتان امانت بدهید تا کارشان پیش برود. سالها فرصت دارند تا کم و کسرهای یک خانهی بینقص را با همدلی و صبر، در کنار همدیگر تهیه کنند. با حذف وسایل غیرضروری از جهیزیه، به آنها بیاموزید که بدون داشتن خیلی از وسایل لوکس هم میتوان زندگی شیرینی داشت.
3⃣ تجربیاتتان را به جوانان انتقال دهید
جوانی است و بیتجربگی؛ شما که تمام این راهها را رفتهاید و زندگیتان به ثبات رسیده، هوای جوانان اطرافتان را داشته باشید. در ابتدای زندگی که شناخت همسران از همدیگر کمتر است، چالشهای زیادی ممکن است بینشان رخ بدهد. به توصیهی رهبر بزرگوارمان «پدر و مادرها باید سعی کنند محبت زن و شوهرها را (این بچههایشان را، جوانهایی را که ازدواج میکنند) تأمین کنند. گاهی ممکن است یک دلخوریهایی پیش بیاید. پدر و مادرها که تجربهدارتر هستند، بزرگتر هستند، عاقلتر هستند، نگذارند که این دلخوریها به دلسردی زن و شوهر جوان از هم منتهی شود ۸۰/۱۲/۹.»
بین جوانان، بزرگتری کنید و دلهایشان را به هم گرم نگه دارید. این کار فقط از بزرگترهای دلسوز برمیآید؛ به هر حال در کارزار زندگی، «گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است...».
4⃣ دلالت کنید، نه دخالت
دلالت و راهنمایی، لطف و وظیفهی بزرگترها در قبال فرزندانشان است؛ اما به شرط اینکه کار به دخالت و ورود نامناسب به مسائل زندگی جوانان نرسد. رهبر عزیزمان نیز میفرمایند: «باید جوانها را هدایت کرد، امّا در جزئیات امور آنها نباید خیلی دخالت کرد که زندگی برای آنها مشکل میشود. ۷۶/۹/۶. مبادا بعضیها با دخالتهای خودشان،... این بنای مستحکم را به اندک چیزی متزلزل کنند. اگر دیدند دخالتهای آنها دارد این زن و شوهر را نسبت به هم دلچرکین میکند، دیگر اجازه ندارند دخالت کنند ۷۵/۲/۱۷».
لازم است که تجربیاتتان را از راههای رفته، برای جوانانتان بگویید و نتیجهی انتخابهایشان را که در خشت خام میبینید برایشان تصویر کنید؛ اما تصمیمگیری را بر عهدهی خودشان بگذارید و اجازه بدهید راهشان را با مشورت همسرشان انتخاب کنند. در واقع همین که شرط بلاغ را با آنها بگویید، کفایت میکند.
5⃣ از میانجیگری غافل نشوید
زندگیهای چندینساله و به ثبات رسیده هم ممکن است گاهی گرفتار چالش و ناهماهنگی شوند؛ تکلیف زندگیهای نوپای جوانان بیتجربه روشن است. فرزندان وقتی ازدواج میکنند، بیشتر از قبل به مشاوره و حمایت فکری نیاز دارند. اگر زمانی چالشی از زندگی مشترکشان را برای همفکری یا راهنمایی نزد شما آوردند، ضمن اینکه جانب حق را میگیرید (نه لزو