افزایش نرخ بهره ریال، با تبدیل پول، به شبه پول (در کوتاه مدت) کاهنده ی تورم است. این سیاست که در بازار به جمع کردن پول معروف است، موجب تضعیف کسب و کار و تولید و تجارت، و تقویت سپرده های بانکی میشود. اما اولین نتیجه سریع و کوتاه مدت بالا بردن نرخ بهره، تعمیق رکود و افزایش بیکاری ست. نتیجۀ دیگر این سیاست، افزایش نرخ خلق پول بانکی برای پرداخت بهرۀ سپرده ها و انفجار تورمی بزرگتر در درازمدت است. با رویکرد اقتصاد کلان، افزایش دستوری نرخ بهره موجب کنترل تورم حال از محل تعویق مسائل به آینده می شود و فنر ناترازی را فشرده میکند. این موضوع توسط طیب نیا تجربه شد و تورم را برای مدت کوتاهی تک رقمی کرد. افزایش نرخ بهره با منافع سهام داران هم در تضاد است. ضمن اینکه وعده های بورسی دولت(Moral hazard) میتواند فشار اجتماعی و شکست این سیاست را تسریع کند. متاسفانه اما رئیسی با انتصاباتش در حال تکرار اقتصاد 92 تا 96 ، با همان تیم دور اول روحانیست!!!!