«اگر از پای یک زن یهودی خلخال به ظلم و جنایت دربیاورند، جا دارد تا انسان از این غصه بمیرد.» این جمله را همه ما بارها شنیده ایم. جمله ای که به حضرت علی علیه السلام منتسب است و عموما زمانی به کار می رود که به یک زن یا انسان بی دفاع ظلم و تعدی شود. اما جالب است بدانید که ماجرای به کار بردن این جمله از سوی حضرت علی با آنچه که در ذهن خیلی از مردم شکل گرفته کاملا متفاوت است و ایشان این حرف را خطاب به سپاهیان خود که در تامین امنیت برای مردم در برابر دشمن کوتاهی کردند، به کار می برد. یعنی این سخن قبل از آنکه واکنشی به تعدی به زن یهودی باشد، واکنشی به «کم کاری سپاهیان خود برای فرار از جهاد با دشمن و قصور در تامین امنیت» است. خطبه 27 نهج البلاغه در همین رابطه است که می توانید به آن مراجعه کنید اما نکته اساسی اینجاست که سالهای سال، این جمله معروف را آنقدر به اشتباه بیان کرده اند که اساسا کاربرد آن در ادبیات بسیاری از نخبگان و علمای ما نیز کارکرد دیگری پیدا کرده. فیلم را ببینید و توضیحات حجه الاسلام طباخیان را بشنوید.