🔹به حضرت خدیجهء کبری _سلام الله علیها_ در تاریخ اسلام به فراوانی ظلم شده است. وجود تفکر یهودی در اسلام اموی و سلطه کامل بر فعالیتهای فرهنگی ،موجب شده که آن حضرت در هاله های ابهام و تردید و جعل و تزویر فرو رود. او را بیوه و چهل ساله و دارای فرزند معرفی کردند در حالی که بانوی حکیم و باورمند قریش بیست و پنج ساله و باکره بود و پیش از رسول الله _صلی الله علیه وآله_ هم هرگز ازدواج نکرده بود. بانوی قریش در زمانهء حیاتش یتیم نواز بود. مهمترین کار بانو تامین مالی دعوت و نیز پشتوانگی همسر خویش است. تا واپسین دم حیات از دفاع دست نکشید تا آنکه در دوران محاصره در شعب ابی طالب و با تحمل بیماری و رنج به شهادت رسید. پیامبر همیشه از آن حضرت به نیکی یاد می کردند و تا بانو زنده بود هرگز ازدواج مجدد نکرد. حضرت ام المؤمنین خدیجه از چنان ایمانی برخوردار بود که خداوند در سفر معراج او را سلام رساند. ...وبایدچنین طاهر و پاک می بود تا لیاقت یابد که حامل سرالله و ام الائمه فاطمهءزهرا _سلام الله علیها_ باشد. 🔹برای اثبات عرایضم ، [ و از این رهگذر دفع برخی شبهات دیگر] این منابع را ببینید: 🔅بنات النبی ، سیدجعفر مرتضی، خاصه صص88 ببعد. 🔅بحار الانوار ج 16، 🔅تنقیح المقال ج3 🔅ریاحین الشریعه ج 2 ص200 به بعد. 🔹باری ،ثروت ام المومنین خدیجه و شمشیر امیرالمومنین علی _سلام الله علیهما_ در گسترش اسلام بسیار موثر بوده است.