🔸بیگانگی فرهنگی در دوره‌ پهلوی دوم هنر سطحی و بی‌اصالت مورد توجه حاکمیت قرار داشت. رژیم تلاش می‌کرد از مسائل هنری به عنوان ابزار تبلیغی و تفریحی صِرف استفاده کند.او علاقه ایی به هنر ایرانی نداشت.شاه تمایل زیادی به فرهنگ و هنر آمریکایی داشت تا آنجا که می‌گفت: اگر شاهنشاه نبودم، ترجیح می‌دادم هنرپیشه‌ فیلم‌های وسترن و یا یک مزرعه‌دار بزرگ در آمریکا بودم.علاقه‌ محمدرضا در گوش دادن به موسیقی نیز هیچ نشانی از هنر ایرانی نداشت. او موسیقی جاز را می‌پسندید، از این رو خواننده‌ی مورد علاقه‌ی او یک خواننده‌ی غربی به نام «فرانک سیناترا» بود که از دوستان صمیمی شاه محسوب می‌شد. (دیبا، فریده، دخترم فرح (خاطرات فریده دیبا)، ترجمه‌ی الهه رئیس‌فیروز، ص 126 حسینیان، روح‌الله، چهارده سال رقابت ایدئولوژیک شیعه در ایران، ص 91) @geraniran